بزرگنمايي:

بازار آریا - ، پنجمین نشست دوجانبه کارگروه مالی چین و آمریکا هفته گذشته در شانگهای برگزار شد. گروه کاری مالی ایالات متحده و چین (U.S.-China Financial Working Group) یک ابتکار جدید است که در سپتامبر 2023 با هدف تقویت تعاملات مالی و اقتصادی بین دو کشور راه‌اندازی شد. این گروه بخشی از تلاش‌ها برای پیشبرد تفاهم‌های مهم میان رؤسای جمهور ایالات متحده و چین است که در نشست بالی به توافق رسیدند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
هدف اصلی این گروه بهبود ارتباطات و افزایش همکاری در مسائل اقتصادی و مالی است.
این گروه کاری شامل دو زیرگروه است:
گروه کاری اقتصادی، که توسط مقامات وزارت خزانه‌داری ایالات متحده و وزارت دارایی چین به ریاست معاونان وزرا هدایت می‌شود. گروه کاری مالی، که توسط معاونان وزرای بانک مرکزی چین و وزارت خزانه‌داری ایالات متحده مدیریت می‌شود. این گروه‌ها قرار است جلسات منظمی را برگزار کنند و به تبادل اطلاعات و بحث در مورد چالش‌های مالی و اقتصادی دو کشور بپردازند. این ابتکار، بخشی از تلاشی گسترده‌تر برای کاهش تنش‌های اقتصادی و ایجاد مسیری برای ارتباطات پایدارتر در حوزه‌های کلیدی مانند تجارت و سیاست‌های مالی است.
این نشست های دوره ای و نشست اخیر میان پکن و واشنگتن ، مورد توجه رسانه های متفاوت قرار گرفت. به عنوان مثال، نیویورک تایمز هدف از این نشست ها را تقویت ارتباطات و بحث در مورد راه های حفظ ثبات اقتصادی و مالی دانسته و در گزارشی نوشت: در این نشست موضوعاتی مانند ثبات کلان اقتصادی و مالی، عملکرد صندوق بین المللی پول و مدیریت بازار سرمایه مورد بررسی قرار گرفت. نشست کارگروه مالی چین و آمریکا در زمانی که نظم بین‌المللی با چالش‌هایی روبه‌رو بوده و روابط اقتصادی چین و آمریکا پرتنش است، ضروری و مهم به نظر می رسد. با توجه به موضوعات مورد بحث، این نشست نشان دهنده تلاش ایالات متحده آمریکا جهت گفتگو و هماهنگی با چین در مورد ثبات مالی و پاسخ به مسائل اقتصادی بالقوه است و در عین حال اهمیت تضمین ثبات اقتصادی و مالی جهانی تحت شرایط پیچیده کنونی را برجسته می کند. تمایل به گفتگو و هماهنگی توسط هر دو طرف، نشان می دهد طرفین به دنبال ثبات در بحبوحه افزایش اخیر خطرات و تنش های اقتصادی و مالی جهانی اند.
جورج فریدمن، استراتژیست آمریکایی در تازه ترین نوشتار برای geopoliticalfuture به موضوع و اهمیت این نشست های دوره ای میان دو رقیب در عرصه جهانی پرداخته و می نویسد: رویدادها و تحولات به ظاهر کوچک می توانند حقایق ژئوپلیتیکی بسیار بزرگتری را آشکار کنند. جلسه اخیر کارگروه مالی ایالات متحده و چین یکی از مصداق های این ادعا است. این گروه که متشکل از نمایندگانی از بانک مرکزی و سازمان‌های دولتی هر کشور است، هفته گذشته در چین گرد هم آمد تا کاری را که برای انجام آن طراحی شده بود انجام دهد: هماهنگی تغییرات در سیستم‌های بانکی مربوطه. این جلسات نسبتاً به طور منظم برگزار می شود، بنابراین نکته مهم در اینجا این است که بفهمیم چه چیزی هماهنگ می شود و تا چه اندازه بر اقتصاد هر کشور تأثیر می گذارد.
در ظاهر، روابط ایالات متحده و چین تیره به نظر می رسد. هر طرف سیستم‌های تسلیحاتی خود را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که می توان از آن برداشت هشدار به دیگری را داشت. هر یک از آنها روابط نزدیکی با کشورهایی دارند که با منافع گروه کاری مالی مخالف هستند. تنها چند هفته پیش، دو بمب افکن روسی به دو بمب افکن چینی پیوستند تا حریم هوایی نزدیک آلاسکا را کاوش کنند، اما مسیر آنها توسط رهگیرهای آمریکایی و کانادایی بسته شد. سپس در این هفته، یک هواپیمای جاسوسی چینی به اولین هواپیمای نظامی این کشور تبدیل شد که حریم هوایی متحد آمریکا، ژاپن را نقض کرد. ایالات متحده همچنین روابط نزدیکی با فیلیپین دارد که مرتباً در چالش با چین قرار دارد. ایالات متحده به طور مداوم با حمایت قاطعانه خود از تایوان، منافع چین را تضعیف می کند. این لیست ادامه دارد.
ژئوپلیتیک نشان می‌دهد که جنگ‌ها می‌توانند به دلیل اختلافات سیاسی، تهدیدات اقتصادی و البته به واسطه اقدامات نظامی آغاز شوند. اگر امور مالی بخشی از سیستم ژئوپلیتیک باشد، باید با امور نظامی، سیاسی و اقتصادی هماهنگ شود. در این صورت، تنش‌های سیاسی و نظامی میان ایالات متحده و چین نیز باید در مسائل اقتصادی و مالی وجود داشته باشد، همان‌طور که در بسیاری از کشورهایی که در آستانه جنگ هستند، رایج است. منطقی است که کشورها همه ابعاد روابط خود را، به ویژه در مواردی که روابط پرتنش است، به طور عقلانی هماهنگ کنند. اما هماهنگی در جایی که بسیاری انتظار جنگ دارند، عجیب به نظر می‌رسد.
بنابراین من فکر نمی کنم که ایالات متحده و چین وارد جنگ شوند. ایالات متحده چیز زیادی برای از دست دادن و چیزهای زیادی برای به دست آوردن ندارد. چین تصمیم پیچیده تری برای اتخاذ دارد و ممکن است آماده جنگ در آسیا باشد، اما نسبت به هرگونه جنگ دریایی محتاط است. این ملاحظات باعث می شود تا بررسی کنیم که چرا این جلسه کارگروه مالی برگزار می شود. ظاهراً این جلسه در مورد اطمینان و کارآمدتر کردن نقل و انتقالات مالی برای سرمایه گذاری و تجارت است. ایالات متحده به هر دو مورد علاقه دارد. اگر این صرفاً یک جلسه فنی برای کارآمدتر کردن فرآیندهای مالی باشد، قابل توجه نیست. اما به نظر من چیزی بیشتر از این به نظر می رسد.
روابط بین ایالات متحده و چین به همان اندازه که پرتنش است پیچیده است. اما اقتصاد به گونه ای است که هر دو علاقه مند به همکاری هستند. شعار و محور مرکزی این است که موانع مالی را برطرف کنید که در غیر این صورت مانع از پیشروی تجارت می شوند. نشست هفته گذشته گامی در این راستا است. هر دو طرف بر اساس یک اصل عمل می کنند که یک توافق برای پرداخت ها را اجرا و بقیه را به بازار واگذار می کنند.
دیدگاه چین به عنوان یک ابرقدرت نظامی تا حد زیادی کم‌رنگ شده است. اما دیدگاه اینکه می‌توان در چین پول درآورد، دوباره احیا شده است. تمرکز فنی کارگروه مالی مشکلات اقتصادی را که اکنون روی میز است، حل می کند. چندین نشست فنی بین ایالات متحده و چین وجود داشته است، اما هفته گذشته، کم و بیش، اولین جلسه از زمانی بود که ایالات متحده، رسما و مستقیما چین را به بلوف زنی درباره فعالیت های نظامی خود متهم کرده بود. چین به سرمایه گذاری و ایالات متحده به بازارهای جدید نیاز دارد و هر دو به این واقعیت ها آگاه هستند. پس زمان خوبی برای چینی ها و آمریکایی ها است که روی جزئیات کار کنند.