بازار آریا - انتخابات محلی اخیر در ایالات متحده، اگرچه به سود حزب دموکرات تمام شد، اما نشانه‌ای از حل مشکلات عمیق این حزب نیست.
گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد-محمد امین مکرمی ؛ رأی‌گیری‌های چهارم نوامبر در شهرها و ایالت‌هایی مانند نیویورک، ویرجینیا و نیوجرسی برگزار شد و نتایج آن نشان داد که دموکرات‌ها بیش از حد انتظار عملکرد خوبی داشتند؛ با این حال، به گزارش اکونومیست، یک روز خوب انتخاباتی نمی‌تواند جایگزین یک راهبرد بلندمدت برای بازسازی هویت سیاسی حزب شود.
در نیویورک، زهران ممدانی، سیاستمدار 34 ساله و تازه‌وارد، با شعارهای عدالت‌خواهانه و اقتصاد سوسیالیستی به پیروزی رسید و از سال آینده اداره بودجه 117 میلیارد دلاری شهر را برعهده می‌گیرد. مشارکت بالا در این انتخابات نشانگر شور چپ‌گرایانه جدیدی در بخشی از پایگاه رأی دموکرات‌ها بود؛ اما نیویورک همیشه به دموکرات‌ها رأی داده و پیروزی ممدانی، هرچند نمادین، پاسخی به پرسش اصلی حزب درباره چگونگی مقابله موثر با دونالد ترامپ در سطح ملی نیست.
در مقابل، ایالت‌هایی مانند ویرجینیا و نیوجرسی الگوی بهتری برای آینده دموکرات‌ها به‌دست می‌دهند. در ویرجینیا، ابیگیل اسپنبرگر، فرماندار میانه‌رو، با اختلاف 15 درصدی پیروز شد؛ رقمی بیش از پیش‌بینی‌ها. در نیوجرسی نیز میکی شرل با وجود رقابت نزدیک در نظرسنجی‌ها، با فاصله قابل¬توجهی بر رقیب جمهوری‌خواه خود پیروز شد. این پیروزی‌ها نشان داد که موفقیت دموکرات‌ها زمانی بیشتر است که به جای ایدئولوژی‌های رادیکال، بر اقتصاد و معیشت تمرکز کنند و چهره‌هایی متناسب با فرهنگ و نیازهای ایالت‌ها به میدان بفرستند.
اسپنبرگر، مامور پیشین سیا، و شرل، خلبان سابق نیروی دریایی، هر دو با تکیه بر سابقه خدمت ملی خود، توانستند تصویر وطن‌دوستانه‌ای از حزب دموکرات ارائه دهند و حملات جمهوری‌خواهان درباره «ضدیت دموکرات‌ها با آمریکا» را خنثی کنند. این تجربه‌ها نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان آمریکایی در دوران نارضایتی اقتصادی و اجتماعی، به دنبال شعارهای چپ‌گرایانه یا دفاع از وضع موجود نیستند، بلکه به سیاستمدارانی اعتماد می‌کنند که واقع‌گرایی و اعتدال را نمایندگی کنند.
با این حال، حزب دموکرات همچنان با چالش‌هایی بنیادین روبه‌رو است: شکاف میان پایگاه شهری لیبرال و رأی‌دهندگان میانه‌رو در ایالت‌های کلیدی، و فاصله دیدگاه‌های حزبی در موضوعاتی چون مهاجرت، تغییرات اقلیمی و سیاست نژادی با باور عمومی. انتخاب چهره‌ای با گرایش سوسیالیستی مانند ممدانی، این دوگانگی را تشدید می‌کند.
از منظر اکونومیست، اگرچه این انتخابات برای دموکرات‌ها لحظه‌ای از آرامش پس از شکست‌های پی‌در‌پی بود، اما در افق میان‌مدت، خطر بازگشت همان مشکلات قدیمی همچنان پابرجاست؛ مشکلاتی که ممکن است در انتخابات میان‌دوره‌ای آینده بار دیگر خود را نشان دهد — و شاید این بار به سود جمهوری‌خواهان تمام شود.