بازار آریا - دنیای اقتصاد : آیا نیویورک در آستانه انتخاب یک شهردار «سوسیالیست» و تقابل مستقیم با کاخ سفید است؟ انتخابات شهرداری، این شهر را نه تنها در میانه جنگ داخلی دموکرات‌ها قرار داده، بلکه آن را بر سر دوراهی انتخاب میان رفاه اجتماعی وعده‌داده‌شده و خطر فلج شدن با قطع بودجه فدرال گذاشته است.
نامزدهای شهرداری نیویورک روز یکشنبه (11 آبان) در سراسر شهر پراکنده شدند و ضمن ایراد پیام‌های پایانی خود در کلیساها و تجمعات، حامیانشان را ترغیب کردند تا در آخرین روز «رای‌گیری زودهنگام»، رای خود را به صندوق بیندازند. حوزه‌های رای‌گیری اکنون بسته‌اند، اما امروز سه‌شنبه، یعنی روز انتخابات، از ساعت 6 صبح تا 9شب (14:30 تا 05:30 بامداد روز چهارشنبه به وقت تهران) مجددا باز خواهند بود. پیش از آن، «زهران ممدانی» و «اندرو کومو» (که به‌عنوان نامزد مستقل در انتخابات شرکت کرده است)، روز خود را با درخواست رای از رای‌دهندگان سیاه‌پوست در تماس‌های تلفنی جداگانه با یک برنامه رادیویی صبحگاهی آغاز کردند. کمی پیش از ظهر یکشنبه، نامزد جمهوری‌خواه «کرتیس اسلیوا» در «برایتون بیچ» که دومین توقف او در آن روز در بروکلین بود، به فعالیت انتخاباتی پرداخت. اسلیوا گفت: «رای دادن بسیار مهم است، حتی اگر به من رای ندهید.»
به گزارش نیویورک‌تایمز، همزمان با فعالیت‌های انتخاباتی، هر سه نامزد با انبوه مردمی که در رقابتی دیگر شرکت داشتند، یعنی «ماراتن نیویورک»، روبه‌رو بودند. مسیر آنها بعدازظهر یکشنبه برای مدت کوتاهی تلاقی پیدا کرد، زمانی که ممدانی که خود در سال‌های 2022 و 2024 در این رویداد دویده بود، در جریان یک توقف انتخاباتی در «گرین‌پوینت»، بروکلین، دوندگان را تشویق کرد. او بعدا به همراه فرماندار «کتی هوکل» در یک مکان ورزشی در آستوریا، کوئینز، به تماشای بازی «بوفالو بیلز» نشست و پس از آن نیز برای تماشای بازی «نیکس» به ردیف‌های بالای سالن مدیسون اسکوئر گاردن رفت.
حدود 735هزار رای‌دهنده، رای خود را به‌صورت زودهنگام به صندوق‌ها انداختند که این رقم بسیار بیشتر از تعداد آرای ثبت‌شده در مقطع مشابه در انتخابات شهرداری چهار سال پیش است. تنها در روز یکشنبه، آخرین روز رای‌گیری زودهنگام، حدود 151هزار نفر رای دادند که این بیشترین تعداد رای‌دهنده در یک‌روز از زمان بازگشایی حوزه‌های رای‌گیری بود. اگرچه رفتار رای‌دهندگان در سال‌های اخیر تغییر کرده است؛ اما مشارکت بالا نشان‌دهنده علاقه فزاینده نیویورکی‌ها به این رقابت بود؛ رقابتی که در آن ممدانی پس از پیروزی غیرمنتظره‌اش بر کومو در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در ماه ژوئن، به‌عنوان نامزد پیشتاز ظاهر شد.
در ساعات پایانی روز یکشنبه، هر دو نامزد در جمع حضار کلیساها سخنرانی کردند. ممدانی در کلیسای باپتیست «فرست کورینثین» در هارلم سخنرانی کرد و سپس به حدود 100داوطلب کمپین خود پیوست که در همان نزدیکی برای یک تلاش لحظه آخری برای ترغیب مردم محله به رای دادن جمع شده بودند. آنها به شبکه‌ای متشکل از 6700 داوطلب کمپین ممدانی در سراسر شهر پیوستند که قصد داشتند روز یکشنبه درِ بیش از 200هزار خانه را بزنند؛ رقمی که یک رکورد جدید برای بیشترین تعداد مراجعه به درِ خانه‌ها در یک روز برای کمپین محسوب می‌شد. کومو به دو کلیسا در برانکس رفت و با تعداد انگشت‌شماری از رای‌دهندگان در کافه‌ای در خیابان آرتور دیدار کرد.
در تحولی دیگر برای نامزد مسلمان شهرداری بزرگ‌ترین شهر ایالات متحده که از سوی برخی چهره‌های دموکرات با تردید روبه‌رو شده، ممدانی روز شنبه تلفنی با رئیس‌جمهور سابق، باراک اوباما، گفت‌وگو کرد. اوباما اگرچه از او حمایت رسمی نکرد، اما کمپین او را ستود و پیشنهاد کمک در آینده را داد. با این حال، اختلافات در حزب دموکرات هنوز هست. «حکیم جفریز»، نماینده و رهبر دموکرات‌های مجلس نمایندگان، به سی‌ان‌ان گفت که فکر نمی‌کند زهران ممدانی آینده حزب دموکرات باشد. اما فرماندار «کتی هوکل» لحن متفاوتی داشت. هوکل درحالی‌که کنار ممدانی بیرون باری در آستوریا، کوئینز، ایستاده بود، گفت: «فکر نمی‌کنم امروز بتوانیم اینجا بایستیم و بگوییم آینده حزب چیست. حزب در حال حاضر همین است.»
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در مصاحبه‌ای جنجالی با برنامه «60دقیقه»، شهر نیویورک را تهدید کرد که در صورت انتخاب زهران ممدانی، نامزد پیشتاز سوسیالیست دموکرات، به‌عنوان شهردار، بودجه فدرال این شهر را قطع خواهد کرد. به گزارش نیوزویک، ترامپ با «کمونیست» خواندن ممدانی که در نظرسنجی‌ها با اختلاف زیاد پیش است، گفت: «برای من به‌عنوان رئیس‌جمهور، دادن پول زیاد به نیویورک دشوار خواهد بود… زیرا اگر یک کمونیست نیویورک را اداره کند، تمام کاری که می‌کنید هدر دادن پول است.» این تهدید در حالی مطرح می‌شود که زهران ممدانی کمپین خود را بر پایه وعده‌هایی همچون خدمات اتوبوسرانی رایگان، مراقبت همگانی از کودکان و توقف افزایش اجاره‌بها بنا نهاده است؛ سیاست‌هایی که به گفته او نیویورک را شهری مقرون‌به‌صرفه‌تر برای شهروندانش خواهد کرد.
در پدیده‌ای قابل‌توجه در انتخابات شهرداری نیویورک، بخش مهمی از جامعه یهودیان این شهر، حمایت خود را از زهران ممدانی، نامزد مسلمان اعلام کرده‌اند. نیویورک که میزبان بزرگ‌ترین جمعیت یهودی خارج از اسرائیل است، شاهد بود که ممدانی در انتخابات مقدماتی، حمایت 67درصد از یهودیان زیر 44سال و در مجموع 43درصد از کل آرای یهودیان را کسب کرد. گروه‌هایی مانند «یهودیان برای زهران» نیز برای حمایت از او بسیج شده‌اند.
بر اساس مصاحبه‌های اخیر «میدل‌ایست‌آی» با برخی شهروندان یهودی نیویورک دلایل این حمایت چندلایه است. اول، بسیاری از حامیان یهودی بر پلتفرم عدالت اجتماعی ممدانی تمرکز دارند که به دنبال تامین نیازهای اساسی مانند مسکن، بهداشت و امنیت برای تمام شهروندان است. آنها معتقدند دغدغه‌های اقتصادی، نگرانی مشترک همه نیویورکی‌ها، از جمله یهودیان است.
دوم، یک عامل کلیدی، شکاف نسلی در مورد اسرائیل است. بسیاری از یهودیان جوان و ضدصهیونیست، اسرائیل را نماینده خود نمی‌دانند و حمایت از ممدانی را راهی برای اعتراض به سیاست‌های اسرائیل می‌بینند. آنها با وجود اتهامات گسترده یهودستیزی علیه ممدانی، معتقدند او دشمن جامعه یهودی نیست. سوم، این حامیان به شدت با حملات اسلام‌هراسانه و برچسب‌های سیاسی که از سوی رقبایی مانند اندرو کومو به ممدانی زده می‌شود، مخالفند. به باور آنها، این لفاظی‌ها با برجسته کردن نادرست یهودستیزی، در واقع امنیت جامعه یهودی را بیشتر به خطر می‌اندازد. برخی نیز بر همبستگی میان اقلیت‌های یهودی و مسلمان تاکید دارند و تلاش‌های ممدانی برای تعامل با جامعه یهودی را می‌ستایند.
به هر روی، تهدید ترامپ از آن جهت اهمیت دارد که کمک‌های مالی فدرال یک شریان حیاتی برای بزرگ‌ترین شهر آمریکا محسوب می‌شود و قطع آن می‌تواند خدمات ضروری در حوزه‌هایی چون بیمارستان‌های دولتی، سیستم حمل‌ونقل عمومی، امنیت و آموزش را فلج کند. این اولین‌بار نیست که دولت ترامپ از بودجه به‌عنوان اهرم فشار علیه نیویورک استفاده می‌کند. اخیرا دولت او میلیاردها دلار بودجه اختصاص‌یافته به پروژه‌های زیرساختی حیاتی مانند «تونل‌هادسون» و «متروی خیابان دوم» را مسدود کرد. «راسل ووت»، مدیر بودجه کاخ سفید، دلیل این اقدام را جلوگیری از تخصیص بودجه بر اساس «اصول غیرقانونی تنوع، برابری و شمول (DEI)» اعلام کرده بود.
ترامپ در مصاحبه‌اش به شکلی کنایه‌آمیز از کومو حمایت کرد و گفت: «من طرفدار کومو نیستم؛ اما اگر قرار باشد بین یک دموکرات بد و یک کمونیست انتخاب کنم، صادقانه بگویم، همیشه دموکرات بد را انتخاب می‌کنم.» این اظهارات پس از آن بیان شد که کومو در مناظره‌ای مدعی شده بود ترامپ خواهان پیروزی ممدانی است تا بهانه‌ای برای «تصاحب» شهر نیویورک داشته باشد؛ ادعایی که ترامپ آن را «احمقانه» خواند. زهران ممدانی نیز بلافاصله در شبکه اجتماعی ایکس به این حمایت واکنش نشان داد و با لحنی طعنه‌آمیز خطاب به کومو نوشت: «تبریک می‌گویم، اندرو کومو. می‌دانم چقدر برای این [حمایت] سخت تلاش کردی.»
علاوه بر تهدید مالی، ترامپ به احتمال تکرار الگوی اعزام نیروهای فدرال به شهرهای تحت رهبری دموکرات‌ها اشاره کرد و گفت: «ما جرم و جنایت را در حدود 30روز پاک‌سازی خواهیم کرد… انجام این کار در واشنگتن دی‌سی 12روز طول کشید.» ترامپ همچنین حملات شخصی را چاشنی اظهاراتش کرد. او در پاسخ به مقایسه‌اش با ممدانی به‌عنوان یک چهره کاریزماتیک و قاعده‌شکن صرفا گفت: «خب، من فکر می‌کنم از نظر ظاهری خیلی از او بهترم، این‌طور نیست؟» او در نهایت پیش‌بینی کرد که ممدانی شهرداری «به مراتب بدتر» از بیل دی بلازیو، شهردار سابق نیویورک خواهد بود.
درحالی‌که کمپین پرشور ممدانی به‌عنوان الگویی بالقوه برای سیاست‌های مترقی در سطح ملی دیده می‌شود، بسیاری از دموکرات‌های میانه‌رو و جمهوری‌خواهان آن را یک ریسک بزرگ برای حزب می‌دانند. ممدانی با تمرکز بر «کاهش هزینه‌های زندگی»، جمعیت زیادی را به خود جلب کرده است. برنامه او شامل سیاست‌های رادیکالی مانند تاسیس فروشگاه‌های مواد غذایی توسط شهرداری، مهدکودک و اتوبوس رایگان، و توقف افزایش اجاره‌بها است که هزینه آن را از طریق افزایش مالیات بر ثروتمندان تامین خواهد کرد.
با این حال به گزارش سی‌بی‌سی، تحلیلگران هشدار می‌دهند که نباید این پیروزی را بیش از حد تعبیر کرد. مارک لانگابو، استراتژیست سابق برنی سندرز، معتقد است که «نیویورک یک محیط منحصربه‌فرد است» و موفقیت در این شهر با اکثریت قاطع دموکرات، لزوما در سایر نقاط کشور قابل تکرار نیست. به گفته «اد کیلگور»، ستون‌نویس سیاسی، نیویورک آن‌قدر به دموکرات‌ها متمایل است که می‌تواند «یک نامزدی پرخطر را تحمل کند»؛ امری که در مناطق رقابتی‌تر ممکن نیست. همچنین، لکه‌دار شدن اعتبار آنتونی کومو، رقیب اصلی ممدانی، به‌دلیل رسوایی‌های اخلاقی، مسیر پیروزی او را هموارتر کرد.
پیروزی ممدانی، شکاف درونی حزب دموکرات را آشکار کرده است. رهبران اصلی حزب مانند چاک شومر و حکیم جفریز با اکراه و تاخیر فراوان از او حمایت کرده‌اند. دموکرات‌های میانه‌رو مانند جاش گاتهایمر نگرانند که جمهوری‌خواهان از برچسب «سوسیالیست» ممدانی به‌عنوان یک «لولوخورخوره» برای ترساندن رای‌دهندگان در سطح ملی استفاده کنند و این امر به یک «عامل حواس‌پرتی بزرگ» برای حزب تبدیل شود. این نگرانی بی‌پایه نیست. جمهوری‌خواهان از هم‌اکنون بهره‌برداری از این موضوع را آغاز کرده‌اند. دونالد ترامپ او را «یک کمونیست دیوانه» خوانده و ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا، گفته است که با پیروزی ممدانی، «رای‌دهندگان در سراسر کشور خواهند دانست که مسیر او، مسیر کل حزب دموکرات است.»
از سوی دیگر، جناح مترقی حزب، ممدانی را یک قهرمان می‌داند. رابرت رایش، وزیر کار اسبق، حزب دموکرات فعلی را «ناکارآمد» و «نسخه رقیق‌شده جمهوری‌خواهان» می‌خواند و ممدانی را «درخشان‌ترین نور» و آینده حزب می‌نامد. حمایت چهره‌های شاخصی چون برنی سندرز و الکساندریا اوکازیو-کورتز نیز نشان‌دهنده همین دیدگاه است. برای الکساندریا اوکازیو-کورتز، موفقیت ممدانی در اداره بزرگ‌ترین شهر آمریکا می‌تواند «اثبات عملی بودن» ایده‌های مترقی در مقیاس بزرگ و سکوی پرتابی برای جاه‌طلبی‌های سیاسی خود او باشد. مواضع تند ممدانی در قبال اسرائیل (که جنگ غزه را نسل‌کشی خوانده) و اتهامات یهودستیزی، انتقادات زیادی را برانگیخته است. با این حال، او با عقب‌نشینی از اظهارات قبلی خود مبنی بر «قطع بودجه پلیس»، نشان داده است که می‌تواند عمل‌گرا باشد.
فارغ از اینکه سیاست‌های او قابل تکرار باشند یا نه، استراتژیست‌ها معتقدند که موفقیت ممدانی حداقل یک درس مهم برای تمام دموکرات‌ها دارد. کریستی ستزر، استراتژیست دموکرات، به «شخصیت کاریزماتیک و منحصربه‌فرد» او اشاره می‌کند که به طرز ماهرانه‌ای حملات را دفع کرده و مخالفانش را کوچک جلوه می‌دهد. اما مهم‌تر از آن، به گفته لانگابو، ممدانی توانست با تمرکز بر «دغدغه‌های اقتصادی روزمره و معیشتی مردم»، با رای‌دهندگان ارتباط برقرار کند. پیام نهایی برای حزب دموکرات روشن است: «وقتی بر نگرانی‌های اقتصادی رای‌دهندگان تمرکز کنید، موفق می‌شوید. حزب باید با تمام دقت روی این مسائل متمرکز شود.»