بزرگنمايي:

بازار آریا - محمد مهدی صیامیان گرجی/ کارشناس حوزه پتروشیمی مدیران ارشد زنجیره ارزش باید از حال رقبای خود باخبر باشند. در منطقه‌ای که ایران به عنوان هاب مواد اولیه شناخته می‌شود قطر و عربستان و روسیه و عراق وجود دارند. این کشورها بخش زیادی از هیدروکربن دنیا را تولید می‌کنند. به بیان دیگر ما قرار است در حوزه تولید با این کشورها که از نظر منابع طبیعی با ما شباهت دارند، رقابت کنیم، با این تفاوت که ما تحت تحریم قرار داریم ولی آنها به تکنولوژی روز دسترسی دارند. لازم است گفته شود که توسعه زنجیره ارزش خود را با سرمایه‌گذاری مشترک در کشورهای منطقه عجین کرده است.
به عنوان نمونه آرامکو به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های بزرگ نفتی دنیا با اینکه امکان سرمایه‌گذاری در داخل عربستان را داشت، اما چند میلیارد دلار در چین، هند و اروپا سرمایه‌گذاری کرده است تا از این طریق جای پای خود را در بازارهای این کشورها محکم کند. ما هم باید به این سمت برویم که اجازه دهیم شرکت‌های بزرگ در ایران و بالعکس شرکت‌های داخلی در دنیا سرمایه‌گذاری کنند. علت اصلی هم بازار مصرف آنهاست چون در سال‌های آینده همین سرمایه‌گذاری‌های مشترک جای پای خود را در کشورهای هدف محکم می‌کنند.
بنابراین حداقل مدیران و دولت ملزم هستند اطلاعات روز رقبای ما را به سرمایه‌گذاران داخلی ارائه دهند. به ما بگویند هیدروژن سبز و کاتالیست‌های جدید و تولیدات جدید به کدام سو حرکت می‌کنند. من از این نگران هستم که پتروشیمی به عاقبت صنعت نساجی دچار شود؛ نساجی بهشهر، مازندران قائم شهر با آن میزان از نیروی کار عظیم که داشتند زمانی متوجه شدند که دنیای نخ و مواد اولیه و دستگاه‌ها چقدر تغییر کرده است. در حوزه پتروشیمی هم وضع به همین شکل است، نگاه کنید که بسیاری از پتروشیمی‌های ما با همان تکنولوژی‌های قدیم فعالیت می‌کنند. به عنوان نمونه یک کنوانسیون بین‌المللی محیط‌زیستی تصویب شده که در آن تولید محصولات پلاستیکی از سال 2030 ممنوع شده است، الان که 2024 هستیم چگونه می‌خواهیم به این سرعت خود را با این تغییرات وفق دهیم. در حالی که گفته می‌شود رفتن به سمت یک دانش جدید در کشور ما در بهترین حالت 5 سال به طول می‌انجامد. اصلا آیا فکری به حال شرکت‌های جدید شده که به سمت دانش جدید حرکت کنند؟ به نظر نمی‌رسد چنین باشد.
حال فرض کنید که در صنعت پایین‌دست قرار است یک محصول غذایی را با بسته‌بندی خاصی صادر کنند. در چنین مواقعی ممکن است کشور مقصد مصرف آن نوع بسته‌بندی پلیمری را ممنوع کرده باشد. البته بخش خصوصی باهوش است و می‌تواند مواد اولیه خود را تهیه کند و مثل دولت نه 5 ساله بلکه دو ماهه تکنولوژی جدید خود را وارد و شروع به تولید کند که البته این امر نیازمند باز گذاشتن دست بخش خصوصی است.
--> اخبار مرتبط رونمایی از مجمع پارلمانی جهانی شهید سلیمانی (ره) استقبال امارات از توسعه همکاری‌ با ایران آیا فردی در ایران جت شخصی خریده است؟ حضور این همه اتباع افغانستان در ایران، مسئولان را نگران نمی‌کند؟ علیرضا قربانی با این قاری مشهور فامیل نزدیک است