بزرگنمايي:

بازار آریا - روح‌‌اله حاتمی : اوزوالدو گونزالس کروز پزشک، میکروب شناس و اپیدمیولوژیست برزیلی و بنیان‌گذار انستیتو اوزوالدو کروز بود. وی در 5اوت1872 در سائولوئیس دو پارایتینگا شهری کوچک در استان سائوپائولو در خانواده یک پزشک به دنیا آمد و در کودکی همراه با خانواده راهی ریودوژانیرو شد. در 1892 از دانشکده پزشکی ریودوژانیرو فارغ‌التحصیل شد و با الهام از کار لویی پاستور به پاریس رفت تا در انستیتو پاستور باکتری‌شناسی بخواند. پدرزنش که یک تاجر ثروتمند پرتغالی بود، تامین مالی وی را برعهده داشت.
فعالیت در برزیل
کروز متوجه شد که بندر سانتوس درگیر یک اپیدمی طاعون خیارکی شده است. شهردار ریودوژانیرو مجوز ساخت کارخانه‌ای برای تولید سرم ضد این بیماری را صادر کرد و از انستیتو پاستور تقاضای فرستادن یک متخصص کرد؛ اما انستیتو پاستور به اوزوالدو کروز اشاره کرد و از حضور وی در آن ناحیه خبر داد. در مه1900 انستیتو سرم درمانی فدرال ایجاد شد که هدف از آن تولید سرم و واکسن در راستای مبارزه با طاعون خیارکی بود. بارون پدرو آفونسو مدیر کل آن و باکتری‌شناس جوان اوزوالدو کروز مدیر فنی آن شد. در 1902 کروز مدیر کلی آن نهاد را بر عهده گرفت و به زودی دامنه فعالیت‌های آن را در زمینه‌های تحقیقات بنیادین و کاربردی و پرورش نیروهای انسانی توسعه داد. یک سال بعد کروز مدیر کل بهداشت عمومی برزیل شد. وی با استفاده از انستیتو سرم درمانی فدرال کمپین‌های مهمی در راستای تقویت بهداشت عمومی راه انداخت. اولین چالش وی مجموعه‌ای از انواع تب‌های زرد بود که در ریودوژانیرو گسترش یافته بود و بین سال‌های 1897 و 1906 چهار هزار مهاجر اروپایی در اثر این بیماری در آن ناحیه جان باخته بودند. وی در راستای از بین بردن پشه های ناقل این بیماری و زاد و ولد آنها روش‌های جدیدی به‌کار برد و توانست در راستای ضدعفونی کردن منازل و جداسازی بیماران فعالیت‌های مهمی انجام دهد. با این حال به دلی مقاومت مردم و باورهای خرافی آنان وی نتوانست واکسیناسیون گسترده آبله را با موفقیت پیش ببرد. کروز به‌دلیل فعالیت‌های خود اعتبار بالایی در سطح بین المللی به‌دست آورد و در 1907 در جریان برگزاری چهاردهمین کنگره بین‌المللی بهداشت و جمعیت شناسی در برلین مدال طلا گرفت. وی در فوریه 1917 در پی نارسایی کلیه درگذشت.