استانداردهای دوگانه، زندگی عمومی را به فساد میکشاند
پوپولیست بریتانیایی از قدرت اخراج میشود؟
مقالات اقتصاد جهاني
بزرگنمايي:
بازار آریا - دنیایاقتصاد- گروه اقتصاد بینالملل : نشریه انگلیسی اکونومیست در جدیدترین سرمقاله خود بوریس جانسون، نخستوزیر انگلستان را مورد نقد قرار داده است. اکونومیست معتقد است که جانسون در حکومتداری جدیت لازم را ندارد و پوپولیسم را به سیاست انگلستان وارد کرده است. اکونومیست نوشت: بوریس جانسون اوایل سپتامبر مطرح کرد که انتظار دارد رکورد دوره یازدهساله نخستوزیری مارگارت تاچر را بشکند و طولانیترین دوره نخستوزیری انگلستان در دوران مدرن را داشته باشد. اما او زیادی جلو رفته بود. احتمال دارد جانسون در روزها و هفتههای پیشرو توسط اعضای پارلمان عزل شود و او به احتمال زیاد تحت فشار پارلمان برای عزلش، همچنان برای نگهداشتن سمت خود تلاش خواهد کرد. در هر صورت، کنترل سرنوشت مقام نخستوزیریاش دیگر در دستان او نخواهد بود. مهمترین علت افول جانسون به طرز خندهداری کودکانه است. درحالیکه کل کشور در قرنطینه شدید قرار داشته، دفتر نخستوزیری همچنان به برگزاری میهمانیهای شبانه مشغول بوده است. تلاشهای جانسون برای خلاصی از سرزنش شدن نیز برای او فایدهای نداشت و در واقع باعث افشای بیشتر رفتارهای او و همسرش شد. اما آیا شرکت در میهمانی میتواند دلیلی برای عزل نخستوزیر باشد؟
عزل جانسون به نفع انگلستان خواهد بود. میهمانیهای همیشگی او نشاندهنده حس برتری او نسبت به دیگران است و به این معناست که قانون او با قانون بقیه مردم فرق دارد. استانداردهای دوگانه در درجات بالا میتواند کل زندگی عمومی را به فساد بکشاند. از آن مهمتر اینکه بیانگر دو ویژگی دیگر جانسون است که پس از برگزیت انگلستان را تهدید میکند. نخست، عدم جدیت جانسون در حکومتداری است که کودکانه است. این هفته اعضای حزب محافظهکار در پارلمان انگلستان اعلام کردند که انگلستان سریعترین نرخ رشد سالانه را در میان کشورهای گروه جی7 داشته است و تولید کشور در ماه نوامبر به سطح پیش از همهگیری بازگشته است؛ ولی دولت نتوانسته است برای ضربه احتمالی 4درصدی برگزیت به بهرهوری کاری کند. در طول پنج سال، نرخ رشد انگلستان ضعیف بوده است. تورم که در 12 ماه منتهی به دسامبر به 4/ 5درصد رسیده، در طول 30 سال گذشته بیسابقه بوده و به این معناست که متوسط پرداخت واقعی هفتگی پایینتر از سال 2007 است. سرمایهگذاری در کسبوکار نیز نسبت به پیش از رفراندوم کاهش داشته است.
دولت جانسون ایدههای بسیاری برای تقویت اقتصاد انگلستان ارائه کرده است؛ ولی این ایدهها یا در حد شعار هستند یا به کلی کنار گذاشته شدهاند. این درحالی است که اعضای حزب محافظهکار در لوایحی غیرلیبرال و پوپولیستی که آزادیهای اجتماعی را زیرپا میگذارد و حقوق شهروندان جدید را محدود میکنند، پیشروی کردهاند. این نشانهای از عدم جدیت جانسون است که باورهای لیبرال کلاسیک خود را مانند یک بطری خالی دور انداخته است. رفتار با رایدهندگان طوری که آنها احمق و نادان هستند نیز از نشانههای پوپولیسم است که جانسون آن را وارد قدرت کرده است. این رفتاری است که رهبران پوپولیست با مردم خود انجام میدهند. این دروغ در سیاست ویژگی دیگری است که انگلستان پس از برگزیت را تهدید میکند. جانسون افول کرده است؛ چراکه بارها در گفتن حقایق دفتر نخستوزیری به مردم و پارلمان شکست خورده است. او نخست اعلام کرد که کارکنانش میهمانی برگزار نکردهاند. زمانی که برگزاری میهمانی اثبات شد، اعلام کرد که از آن اطلاع نداشته و زمانی که مشخص شد در یکی از آنها شرکت کرده است، گفت نمیدانسته این مراسمها میهمانی به حساب میآیند و زمانی که ادعا شد درباره این موضوع به او هشدار داده شده است. به نظر میرسید که نسبت به قوانینی که دولت خودش نوشته دچار سوءتفاهم است. سیاستهای دموکراتیک همواره به دنبال خشنود کردن توده مردم بودهاند. طرفداران برگزیت به درستی احساس کرده بودند که یک دوره از دولتهای تکنوکرات انگلستان ارتباط خود با رایدهندگان را قطع کردهاند. این قدرت سیستم پارلمانی است که اعضای پارلمان قادر به ایجاد تغییرات سریع هستند. درصورتیکه حزب محافظهکار میخواهد راه خود را پیدا کند، به یک رهبر جدید نیاز خواهد داشت. درصورتیکه اصلاحات بخواهند ریشه بگیرند، به برنامهریزی دقیق و کاربرد پایدار نیاز خواهند داشت و اگر انگلستان میخواهد از فرصتهای ایجادشده توسط برگزیت بیشترین استفاده را کند، باید با انتخابهای دشوار پیشرو مواجه شود.
-
شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۰ - ۸:۰۴:۴۱ AM
-
۱۲۷ بازديد
-
روزنامه دنیای اقتصاد
-
بازار آریا
لینک کوتاه:
https://www.bazarearya.ir/Fa/News/672760/