بزرگنمايي:

بازار آریا - مترجم: مریم مرادخانی منبع: Medium : «مقایسه، دزد لذت است. حوزه نهادهای خیریه آن قدر اشباع شده که ممکن است اگر در این حوزه باشید، حس کنید خیلی‌‌‌ها از شما پروژه‌‌‌های نوآورانه‌‌‌تری دارند و بیشتر پیشرفت می‌کنند. مهم این است که بدانید، همه در راستای یک هدف کار می‌کنند و آن، کمک به دیگران و تلاش برای ایجاد تفاوت است». این‌‌‌ها صحبت‌‌‌های«پونام رحمان» است؛ موسس و مدیر ارشد دو موسسه بین‌المللی غیرانتفاعی که هدفشان، تامین منابع رایگان برای جوامعی است که از دیرباز، منزوی و کمتر مورد توجه بوده‌‌‌اند. او اصالتا بنگلادشی است اما در حومه شیکاگو متولد و بزرگ شده. طی دوران ابتدایی و راهنمایی، او به خاطر تفاوت نژادی و «اسم عجیبش»، همواره توسط همکلاسی‌‌‌هایش مورد اذیت قرار می‌‌‌گرفت. این تجربه تاثیر منفی عمیقی روی اعتماد به نفس و سلامت روان او گذاشت و بعدها انگیزه‌‌‌ای شد که موسسه «ویرچو منتال» را تاسیس کند.
او گرچه دوران کودکی سختی داشت اما از همان زمان، عاشق فعالیت‌های بشردوستانه بود و وقتی کلاس سوم بود، برای یونیسف، کمک مالی جمع می‌کرد. به علاوه، به عنوان یک بنگلادشی- آمریکایی، از بچگی شاهد این بود که صحبت از سلامت روان یک تابو است. خودش می‌‌‌گوید: «در بسیاری از نقاط بنگلادش، اگر بیماری روانی داشته باشی یا به دنبال روان درمانی باشی، تو را به چشم یک انسان کامل نگاه نمی‌‌‌کنند. طی دوران قرنطینه، کلی وقت داشتم که درباره تجربه‌‌‌ام به عنوان فردی از آسیای جنوبی، فکر کنم و پس از کلی تامل، دیدم در جوامع منزوی، مثل جامعه خودم، منابع و پلت‌فرم کافی درباره تامین سلامت روان وجود ندارد. این انگیزه‌‌‌ای شد که موسسه ویرچو منتال را راه‌‌‌اندازی کنم. میل و اشتیاق زیادی برای خلق یک پلت‌فرم جامع، فراگیر و بی‌‌‌طرفانه داشتم که افراد از هر طیفی بتوانند درباره موضوعات سلامت روان صحبت کنند و در عین حال، به نیازهای روانی خود نیز بپردازند». او این موسسه را در دل بحران کرونا تاسیس کرد. این فرصتی شد که به افراد بیشتری در نقاط مختلف جهان خدمت‌‌‌رسانی کنند چون دورکار بودند.
از سوی دیگر، آنها در حال برنامه‌‌‌ریزی برای تشکیل گروه‌‌‌های حمایتی و رویدادهای حضوری هستند تا حس بودن در جامعه را در افراد تقویت کنند و با سازمان‌های غیرانتفاعی محلی که فعالیت مشابهی دارند، مشارکت بیشتری داشته باشند. هدف او ایجاد تفاوت است. خودش می‌‌‌گوید: «تعریف من از ایجاد تفاوت، تاثیرگذاشتن در زندگی یک انسان است. طی سفرم در مسیر تاسیس
ویرچو منتال، گاهی احساس شکست و بی‌‌‌انگیزگی می‌کردم چون حس می‌کردم باید روی زندگی صدها یا هزاران نفر تاثیر داشته باشم اما بعدا فهمیدم که اگر از طریق ویرچومنتال یا آن یکی موسسه‌‌‌ام، شترینگ بایس، حتی روی زندگی یک نفر تاثیر بگذارم، باز هم تفاوت ایجاد کرده‌‌‌ام.» او بیش از هر چیزی به دنبال تاثیرگذاری و تامین منابع مرتبط با سلامت روان در جوامع منزوی است، مثل جامعه لاتین، آسیای جنوبی و زنان. فعالیت ویرچو منتال، شامل گروه‌‌‌های حمایتی مجازی، کارگروه‌‌‌ها و جلسات آموزش روان‌شناسی با حضور کارشناسان سلامت روان است. همه این تسهیلات، رایگانند. آنها همچنین برنامه‌‌‌های کارآموزی مجازی دارند که افراد می‌توانند وظایف مختلفی در رابطه با تولید محتوای شبکه‌‌‌های اجتماعی، وبلاگ‌نویسی و کمک‌‌‌رسانی انجام دهند. هدف این برنامه، کمک به دانش‌آموزان دبیرستان و دانشجویان است که مهارت‌‌‌های نرم و پیچیده‌‌‌ای را که برای ورود به بازار کار نیاز است، یاد بگیرند، مثل مدیریت پروژه، آنالیز داده‌‌‌ها، مهارت‌‌‌های ارتباطی، همدلی و... . پونام می‌گوید: «محور اصلی فعالیت‌های ما این است که خدمات سلامت روان، قابل دسترس‌‌‌تر باشد و اطمینان حاصل کنیم که دبیرستان‌‌‌ها و دانشجویان از نظر حرفه‌‌‌ای و آکادمیک، رشد می‌کنند» اما دیگر موسسه او شترینگ بایس است که با هدف توانمندسازی زنان در جوامع منزوی از طریق فراهم‌‌‌سازی منابع حمایتی تحصیلی و حرفه‌‌‌ای از جمله کارآموزی و منتورشیپ مجازی، تاسیس شده. آنها همچنین حامی تنوع (نژادی و جنسیتی و... ) در حوزه علم، تکنولوژی، مهندسی، هنر و ریاضیات و برابری و سهیم‌‌‌سازی همه افراد و رفع تبعیض جنسیتی در محیط‌های کار مردسالارانه هستند. پونام، کتابی به همین نام نیز نوشته که اخیرا منتشر شده (shattering bias به معنای از بین بردن تبعیض است). پاندمی کرونا زندگی مردم جهان را به شدت تحت‌الشعاع قرار داد. بعضی‌ها از این اتفاق، درس گرفتند. پونام جزو این افراد است که این بحران برایش نقطه عطف بود. او می‌‌‌گوید: «در آن دوران متوجه شدم که این بحران، تاثیرات منفی عمده‌‌‌ای روی سلامت روان مردم گذاشته. تاسیس یک موسسه غیرانتفاعی، رویای کودکی من بود که همیشه آن را پشت گوش می‌‌‌انداختم. و اتفاقات آن روزها، آخرین عامل محرک بود که من را به تاسیس ویرچو منتال ترغیب کرد. از سوی دیگر، برخورد بد یکی از مدیرانم در محل کار سابقم، صرفا به خاطر زن بودنم، باعث شد بفهمم که تبعیض جنسیتی و مورد نقد قرار گرفتن زنان در محیط کار، واقعیتی است که برای زنان در اقصی‌نقاط جهان به کرات اتفاق می‌‌‌افتد. این تجربه، الهام‌‌‌بخش من برای راه‌‌‌اندازی پلت‌فرم شترینگ بایس بود.» پونام به عنوان یک جوان کارآفرین، نسبت به سن و سالش، تجربیات فراوانی کسب کرده. او چند جمله پندآموز دارد که خودش می‌‌‌گوید کاش یک نفر در اول راه، به او گفته بود: «اولی، اهمیت مراقبت از خود هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی است. این باید تبدیل به یک روتین روزانه شود. دوما باید بدانید که مسیر کارآفرینی سخت و نیازمند آزمون و خطاهای بسیار و شب بیداری‌‌‌ها و زود بیدار شدن است اما تاثیر مثبت در زندگی دیگران، در شما انگیزه برای ادامه ایجاد می‌کند. سوما، شما نیاز به یک تیم دارید و تنهایی نمی‌توانید همه کارها را انجام دهید. مورد بعدی این است که حتی وقتی دارید کار مثبت انجام می‌‌‌دهید، باز هم مورد انتقاد قرار خواهید گرفت. به هم‌همه‌‌‌های اطرافتان اعتنا نکنید و راهی که برایتان بهترین است، بروید .»