بزرگنمايي:

بازار آریا -
«روز بلوا» یک درام اجتماعی سطحی و شعاری درباره بخشی از معضلات اقتصادی و اجتماعی کشور است که در قالب داستانی با محوریت یک روحانی خوشنام، حرف‌های خود را بازگو می‌کند. این فیلم را بهروز شعیبی، کارگردان سینما و تلویزیون که همچنان مسیر آموزش ایجاد ارتباط با مخاطب با زبان تصویر و نمایش در سینما و سیما را می‌پیماید به سفارش سازمان رسانه‌ای اوج ساخته است.
فیلم «روز بلوا» قرار است شخصیت «عماد» که یک روحانی مقبول و محبوب تلویزیونی است را با بازی بابک حمیدیان در قلب برخی مشکلات که برادر و پدر همسرش و دیگر متخلفان اقتصادی از مسببان آن هستند، به عنوان فردی سالم، صالح و البته بی‌خبر به تصویر بکشد و بی‌گناهی او و بازی خوردنش توسط غارتگران بیت‌المال را به نمایش گذارد.
فیلم و مینی‌سریال روز بلوا تمام وقایع و رخدادهای زندگی و کوشش‌های عماد برای اثبات بی‌گناهی‌اش را بدون ارائه هر گونه تحلیل و یا رویکردی که مخاطب را به سوی کشف علل پیدایش و حضور و عملکرد مفسدان اقتصادی در جامعه رهنمون شود و تصاویری واقع‌گرا از مناسبات غلطی که منجر به تخریب اقتصاد، سیاست و فرهنگ جامعه شده که نمونه کوچک آن حوادث زندگی عماد است، بازآفرینی کرده و عمدتاً و در سطح محدود به بازگویی دغدغه‌ها و مشکلات عماد می‌پردازد.
در انتها هم بدون نمایش تصاویری روشن و گویا از علت‌ها و سبب‌ها به معلول‌ها آن هم در حد چند خرابکار اقتصادی و رها شدن همه چیز به حال خود با گرایش به شیوه خام پایان باز، عماد را تبرئه و تماشاگر را به حال خود می‌گذارد. ترسیم و تصاویر رخدادها و واقعیت‌ها با نگاه دقیق وفادارانه و تحلیلی به واقعیت‌ها در بطن و بستر داستان «روز بلوا» راه نیافته و به جز عماد که کمی تا قسمتی از منظر شخصیت‌پردازی، باورپذیر شده، سایر کاراکترها در حد تیپ با همان نمادهای کلیشه‌ای این گونه افراد باقی مانده‌اند.
گرچه توجه به بحران‌های فراگیر تخریبی در حوزه‌های اقتصاد و جامعه از زوایای آسیب‌شناسانه در آثار هنری، بدون گرایش به نگره‌های سیاسی و جناحی و لحاظ منافع مردم و ملی می‌تواند اقدامی خوب باشد، ولی سطحی‌نگری، سطحی‌سازی، محدوداندیشی و کوچک‌نگری به این رویدادها و بسنده کردن چنین ماجراهای فراگیر به یک عده معدود و یا جناح سیاسی خاص، راهی به نگاه آسیب‌شناسانه نمی‌یابد.
«روز بلوا» با آنکه روی مسائل، رویدادها و مشکلاتی مهم و مبرم انگشت گذاشته، اما در چارچوب شعار، حرف‌های قشنگ و پیام‌های اخلاقی محصور مانده است و تماشاگر را صرفاً با برخی وقایع و معلول‌ها برای لحظاتی درگیر می‌کند و دیگر هیچ.
هر چند شعیبی در مقام کارگردان و بازیگران اصلی فیلم، ناتوان ظاهر نشده‌اند، اما در حد توانایی‌هایی که پیشتر در آثار مختلف از خود در معرض تماشا و قضاوت گذاشته‌اند، نیستند. روز بلوا در پژوهش مضامین، داستان‌سازی و شخصیت‌پردازی، کارگردانی دقیق و هوشیارانه و نگاه تحلیلی به موضوعات و محتوای اجتماعی ـ اقتصادی خود کم‌کار و کم‌توان است. روز بلوا می‌توانست با نگارش فیلم‌نامه‌ای قوی، پردازش مناسب و مطلوب کاراکترها، گسترش سوژه‌ها به علت‌ها و سرچشمه‌های تخریبگری اقتصادی کشور و آسیب دیدن ارزش‌ها و آرمان‌های ملی، دینی و اجتماعی به یک اثر مانای تأثیرگذار سیاسی اجتماعی تبدیل شود که این چنین نشده است.