بازار آریا - دنیای اقتصاد - علی قاسمی : شاخص کل در حالی با رشد بیش از 33درصدی از کف شهریور ماه همراه شد که بالاخره پس از 5ماه به نزدیکی سقف تاریخی خود رسید. هرچند همه متغیرهای بنیادی در پشتیبانی از بورس برای شکست آخرین سد پیش‌رو هستند، اما به لحاظ تکنیکال همین مقاومت روانی می‌تواند به طور موقت برای بورس مانع‌تراشی کند. اینکه آیا بازار سهام در فاز اصلاح قدم خواهد برداشت یا با عبور از سقف تاریخی در نماگر اصلی، فصل تازه‌ای را برای سهامداران رقم خواهد زد، به پرسش اصلی سرمایه‌گذاران تالار شیشه‌ای مبدل شده است. بر این اساس می‌توان دو سناریو برای آینده بازار سرمایه محتمل دانست.
حمایت بنیادی در مقاومت تکنیکال
درحالی شاخص کل بورس تهران پس از طی کردن 5ماه سخت به سقف تاریخی نزدیک شده، که به عقیده تحلیلگران فنی، می‌تواند در این محدوده وارد فاز اصلاح شود. هرچند بازار در سقف تاریخی است، اما به لحاظ بنیادی در کف تاریخی خود قرار دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که از آخرین باری که شاخص در سطح فعلی بوده، بیش از 5ماه می‌گذرد. در این مدت، متغیرهای اقتصادی و بنیادی در حمایت از بورس درآمدند. به جز طی یک دوره هیجانی پس از جنگ تحمیلی 12روزه، انتشار گزارش‌های فصلی در کنار رشد قیمت دلار و افزایش انتظارات تورمی همگی به رشد بورس در کوتاه‌مدت منجر خواهند شد.
اختلاف دلار توافقی و بازار آزاد اکنون به بیش از 50درصد رسیده که جبران آن پتانسیل بالایی را برای بورس تهران ایجاد خواهد کرد. ضمن آنکه ارزش دلاری بورس از 142میلیارد دلار در اردیبهشت امسال به حوالی 100میلیارد دلار رسیده است. P/E بورس نیز به عنوان یکی از شاخص‌های کلیدی برای سنجش ارزندگی بازار سهام، با انتشار گزارش‌های تابستان به سطح مهم 6واحدی نزدیک شد. این در حالی است که در سقف اردیبهشت یعنی در همین سطحی که اکنون شاخص در آن قرار دارد، P/Eبورس حوالی 8واحد بود. از این‌رو به نظر می‌رسد با انتشار آمار تورم نقطه به نقطه که در مهرماه که به عدد 48درصد رسیده و اختلاف بالای این رقم با نرخ بهره اوراق، بورس در کوتاه‌مدت منتفع شده و بتواند در برابر بازارها خودی نشان دهد. از این‌رو با وجود آن که احتمال سقف‌شکنی بورس بالاست، اما بر اساس تکنیکال می‌توان سناریوهایی را برای بازار سهام متصور شد.
سناریوی اول؛ اصلاح
برخی از نشانه‌ها حکایت از آن دارد که شاخص بورس پس از آن که طی دو ماه از کف 8شهریورماه بازدهی بیش از 30درصد را برای سرمایه‌گذاران به همراه آورده‌اند، وارد فاز اصلاح شوند. چرا که این شاخص بالاتر از سطحی قرار دارد که قبل از جنگ در آن قرار داشته و شاید برخی از سرمایه‌گذاران به خاطر عدم اعتماد، ریسک عدم نقدشوندگی را بیشتر برآورد کرده و از بازار خارج شوند. شاخص بورس در یک کانال صعودی بلندمدت در حال نوسان است که همواره به محدوده‌های حمایتی و مقاومتی آن واکنش نشان داده است. آخرین‌بار شاخص در آبان 1403و شهریورماه امسال نسبت به خط میانی این کانال واکنش صعودی نشان داده است. همچنین سقف این کانال نیز محل چرخش بورس بوده است.
اکنون دوباره شاخص به این سقف حساس نزدیک شده و در صورت کاهش ارتفاع، به دنبال حمایت‌هایی است که دوباره بتواند برای بازگشت به روند صعودی سوخت‌گیری کند. یکی از این حمایت‌ها می‌تواند محدوده 3میلیون واحد باشد. در صورت از دست‌رفتن این محدوده مهم، شاخص وارد فاز اصلاح زمانی نیز خواهد شد. بعد از مرز روانی 3میلیون واحدی، می‌توان حمایت 2میلیون و 850هزار واحدی را به عنوان آخرین سنگر بورس برای چرخش، متصور شد. هرچند تحقق این سناریو ضعیف است، اما در صورتی که محرک جدیدی پا به میدان بورس نگذارد، می‌تواند اصلاح بورس مدت زمان بیش‌تری طول بکشد.
صعود؛ سناریوی نهایی
سناریوی دوم که احتمال تحقق آن بالاتر است، ادامه رشد شاخص بورس خواهد بود. شاخص کل با عبور از محدوده مهم 3میلیون و 252هزار تومان به عنوان بالاترین سطح تاریخی این نماگر و تثبیت بالای این مقاومت روانی، پتانسیل آن را دارد تا دوباره وارد فاز اصلاح شده و با ورود نقدینگی تازه به سمت تارگت‌های نهایی حرکت کند. در صورت تحقق این سناریو، نماگر اصلی بورس می‌تواند گام بلندی را تا 3میلیون و 400هزار واحد بردارد و پس از اصلاح تا محدوده 3میلیون و 250هزار واحد، با محرک‌های جدید دوباره در بین رقبا، خودنمایی کند. متغیرهای بنیادی از جمله P/E انتظاری و روند تکنیکال، تارگت 4میلیون تا 4میلیون و 200هزار واحد را تا آخر سال پیش‌بینی می‌کنند. به شرط آنکه تصمیمات ناگهانی یا تحولاتی سیاسی مانع از تحقق این تارگت‌ها نشده و نگاه سرمایه‌گذاران به بازار خوش‌بینانه باقی بماند.