بازار آریا - دنیای اقتصاد : اینکه فوتبالیست‌های ایرانی مدعی هستند سقف آسمان شکافته شده و آنها هبوط کرده‌اند پس این دستمزدهای چند ده‌میلیاردی برایشان کم هم هست یک طرف، اینکه خروجی کارشان درون زمین بازی به‌خصوص در میادین بین‌المللی چیست، یک طرف دیگر.
درست است که فوتبال از ورزش تبدیل به یک صنعت شده و علاوه بر سرگرم کردن‌میلیاردها نفر در دنیا، بیلان مالی کلانی دارد و مشاغل زیادی ایجاد کرده اما در ایران تنها خرج کردن و معروف کردن فوتبالیست‌ها به سبک کشورهای اروپایی جا افتاده و دوستان در ارائه کیفیت چند ده سال عقب هستند.
تراکتور به عنوان نمونه به نسبت موفق تیم‌داری بخش خصوصی (حداقل در یکی، دو سال اخیر) و با تکیه بر سرمایه اجتماعی و اقتصادی قدرتمند، در قامت قهرمان ایران لیگ نخبگان آسیا را آغاز کرد اما نمایش شاگردان دراگان اسکوچیچ برابر شباب الاهلی آنقدر متزلزل بود که گزارشگر بازی از اواسط نیمه دوم مدام دعا می‌کرد داور سوت به دهان ببرد و بازی را تمام کند! قرمزها که گل اول را وارد دروازه میزبان اماراتی کردند، از ابتدای نیمه دوم به شکل عجیبی عقب نشستند و اخراج دروژدک پس‌از خطای ناشیانه او هم سبب شد کل حضور مهاجمان این تیم در محوطه جریمه رقیب در 45 دقیقه دوم، به چند ثانیه خلاصه شود.
نهایتا بیرانوند در شبی که چند صحنه آن را متزلزل نشان داد، چند مهار موفق داشت و بیش از همه باید ممنون تیرک‌های ورزشگاه راشد باشد که 3 بار به کمکش آمدند. بدون تعارف اگر شانس با تیم اسکوچیچ یار نبود، نخستین حضور تراکتور در تاریخ لیگ نخبگان به یک فاجعه بزرگ ختم می‌شد.
جالب اینکه اکثر ستاره‌های این تیم، جزو گران‌ترین‌ها در ایران محسوب می‌شوند و یکی مثل خود بیرو برای قبول پیشنهاد پارسال تبریزی‌ها حاضر شد قید پیراهن پرسپولیس را بزند و رنج محرومیت احتمالی را هم به جان بخرد! حالا که اوضاع تراکتور در ابتدای کار تا این اندازه سخت به نظر می‌رسد، باید برای ادامه مسیرش در لیگ نخبگان نگران بود. شانس با آنها یار است که امسال در مرحله نخست خبری از رویارویی با رقبای پرستاره عربستانی نیست.
اما اگر تراکتور در بالاترین سطح رقابت‌های باشگاهی قاره آسیا متزلزل نشان داد، نماینده کشورمان در سطح دوم مسابقات به معنای واقعی کلمه فاجعه بود. سپاهان در شرایطی به اردن سفر کرد که کمتر فوتبالدوستی نام رقیبش یعنی «الحسین» را شنیده بود اما شاگردان محرم نویدکیا به خوبی رسم مهمانی را به جا آوردند و تقریبا یک سال پس از شکست برابر الوحدات، دیگر نماینده اردن را هم روسفید کردند! حالا کاپیتان سابق زردها در بازگشت به نیمکت تیم سابق‌اش، در 5 مسابقه 3 شکست و دو تساوی برابر گل‌گهر و ملوان به‌دست آورده و اصلا اوضاع جالبی ندارد. این درحالی است که مدیریت سپاهان امسال هم مثل فصول اخیر، در نقل و انتقالات سنگ تمام گذاشت و یکی از کامل‌ترین ترکیب‌های لیگ برتر را جمع کرد.
جدای از نتیجه دیدار شب گذشته استقلال و الوصل، این نزول بین‌المللی به شدت جای نگرانی دارد. تیم‌های ایرانی با بازیکنانی که روند افزایش دستمزد هرساله‌شان حتی از تورم کمرشکن هم فراتر می‌رود، مدام مقابل رقبای آسیایی به مشکل می‌خورند و اوج این ناکامی را می‌توان در کری‌خوانی‌های مبتذلانه هواداران سرخابی در سال گذشته دید؛ جایی که استقلالی‌ها و پرسپولیسی‌ها پز گل خورده کمتر برابر النصر و الهلال را می‌دادند!
ای کاش این گنده‌گویی‌های داخلی، نتیجه‌ای هم در بازی‌های بیرونی داشته باشد وگرنه هیچ بعید نیست چند صباح دیگر، تیم‌های باشگاهی‌مان مثل تیم ملی برابر رقبای تاجیک و قرقیز هم به مشکل بخورند.