بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای‌اقتصاد : در اوج رفتن شاید برای کسانی که دوستتان دارند، غمگین‌کننده باشد؛ اما هیچ جای سرزنشی باقی نمی‌گذارد. جایگاه کسانی که اوج خودشان را می‌دانند و امپراتوری‌شان را خراب نمی‌کنند، در طول تاریخ همیشه رشک برانگیز بوده؛ چراکه مرز باریکی هست بین رفتن و رانده شدن. این تعابیر بر قامت هافبک رئال مادرید خوب می‌نشیند؛ کسی که علاوه بر ستاره بودن در زمین فوتبال، یک الگوی اجتماعی عالی هم بود.
از اعتراضش به شرایط بد کارگران در استادیوم‌های قطری گرفته تا واکنش به نقض حقوق بشر در خاورمیانه. تونی کروس در 34سالگی آخرین بازی‌اش در سانتیاگو برنابئو را انجام داد و حالا تنها یک مسابقه باقی مانده است تا او برای همیشه فوتبال باشگاهی را کنار بگذارد. از تجربه آنچه از بازیکنان این نسل به دست آوردیم، شاید هافبک آلمانی توانایی چند سال دیگر بازی کردن در اروپا و پس از آن راهی کشورهای دیگر برای درآوردن پول بیشتر را داشت؛ اما او با خیلی‌ها متفاوت بود. برای همین به پیشنهاد تمدید قرارداد رئال دست رد زد و خیلی ناگهانی اعلام کرد که قصد خداحافظی دارد؛ حتی زودتر از زوج کهنه کارش یعنی لوکا مودریچ 38ساله. 10سال قبل تونی در انتقالی ارزان قیمت که بخشی از آن هم معاوضه با ژابی آلونسو محسوب می‌شد، راهی مادرید شد و از آن زمان تاریخ نوشته شد؛ او 464 بازی برای این تیم انجام داد، 28گل به ثمر رساند، 98پاس گل ارسال کرد و همچنین 22جام را بالای سر برد که البته هفته آینده در ومبلی می‌تواند یک لیگ قهرمانان دیگر هم به آن اضافه شود تا قهرمانی‌هایش در یو‌سی‌ال به عدد باورنکردنی6 برسد.
همان‌طور که اشاره شد تنها پاس‌های خط‌کشی‌شده مهندس آلمانی نبود که او را اسطوره کرد، همین تصمیمات ناگهانی و متفاوت بود که محبوبیت کروس را به اوج رسانده است. سانتیاگوبرنابئو در جریان تساوی بدون گل رئال برابر بتیس، 86دقیقه از حضور کروس لذت برد و حالا باید منتظر دیدار برابر دورتموند و جام ملت‌های اروپا در آلمان باشیم. جایی که احتمالا اکثر افراد بی‌طرف، طرفدار تونی بلوند خواهند بود.
--> اخبار مرتبط طارمی در لیست فعال‌ترین‌ها گواردیولا: به‌خاطر لوپتگی متاسفم مرگ بازیکن مصری در زمین فوتبال زیدان: از بازی بنزما لذت می‌برم مارسلو: اهمیتی ندارد که رونالدو چند بازی گل نزده‌است