بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد-فاطمه بابالو : به‌رغم این واقعیت که انتشار کربن جهانی در سال 2020، 8‌درصد کاهش یافت که شدیدترین کاهش ثبت‌‌ شده در تاریخ است انتشار گازهای گلخانه‌‌ای 6‌درصد در سال 2021، 1‌درصد در سال 2022 و 1.1‌درصد دیگر در سال 2023 افزایش یافت. این مطلب نشان می‌دهد که با‌ گذار از همه‌گیری کرونا؛ جهان در مسیر افزایش گازهای گلخانه‌‌ای قرار دارد ولی 10 روند هستند که می‌تواند به ادبیات غالب در پایداری منتهی شود که بیش از همه پایداری شرکتی را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد.
به صورت دقیق‌‌تر چند حرکت به سمت فردای پاک‌‌تر و سبزتر به سرعت در حال شتاب هستند. در اینجا 10 روند برتری که آینده پایدارتری را برای سیاره ما ایجاد می‌کنند آورده شده است.
1. انرژی‌‌های تجدیدپذیر و هسته‌‌ای برای انرژی خالص صفر
آخرین داده‌‌های دیده‌‌بان آب‌‌و‌‌هوا نشان می‌دهد که مصرف کلی انرژی به 73.2‌درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌ای جهانی کمک می‌کند. بنابراین، جای تعجب نیست که تولید انرژی، بالاترین سطح علاقه و پیشرفت را از نظر راه‌‌حل‌‌های پایدار داشته است. هدف، رسیدن به انرژی صفر خالص است. این به آن معناست که کل مصرف انرژی با کل تولید انرژی تجدیدپذیر جبران می‌شود.
در واقع در سال گذشته شاهد رشد بی‌‌سابقه‌‌ای در منابع انرژی تجدیدپذیر بوده‌‌ایم. محیط‌زیست آمریکا گزارش داد که انرژی‌‌های تجدیدپذیر 18‌درصد از کل تولید برق را در سال 2015 تامین می‌‌کردند، اما این تعداد در سال 2020 به 24‌درصد و در سال 2022 به 27‌درصد افزایش یافت.
در سطح جهان، خورشید و باد مسوول 12‌درصد از انرژی جهان بودند. این مقدار از 10‌درصد در سال 2021 فراتر رفته است. انرژی‌‌های تجدیدپذیر هیچ نشانه‌‌ای از کند‌‌شدن را نشان نمی‌‌دهند.
فناوری دیگری که به سرعت در حال افزایش است، «هیدروژن سبز» است، سوخت هیدروژنی که با انرژی از منابع کم‌‌کربن مانند باد و خورشید سنتز می‌شود.
هزینه هیدروژن سبز در سال‌های اخیر به طور پیوسته در حال کاهش بوده است. به همین دلیل، انتظار می‌رود بازار تا سال 2030 با CAGR نزدیک به 40‌درصد رشد کند و به ارزش 60.56 میلیارد دلار برسد.
در همین حال، تقاضا برای انرژی هسته‌‌ای پس از یک دهه رشد دوباره در حال افزایش است. ایالات متحده 92 رآکتور هسته‌‌ای دارد و مقامات به کارکردن آنها بیشتر از میانگین عمر 40 ساله آنها ادامه می‌دهند. در واقع میانگین سنی رآکتورها 42 سال است. ایالات متحده قول داده است در سال‌های آینده 6 میلیارد دلار یارانه به این نوع انرژی پایدار اختصاص دهد.
2. خودروهای برقی به تلاش‌‌های حمل‎و‌‌نقل پاک کمک می‌کنند
حمل‎و‌‌نقل به عنوان زیربخش صنعت انرژی در نظر گرفته می‌شود و در حال حاضر 27‌درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌ای در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و در سطح جهان، مسوول 20.7‌درصد از انتشار کربن است.
خودروی الکتریکی (EV) در تلاش برای کربن‌‌زدایی حمل‌‌ونقل پیشرو است. در سال 2022، بازار EV متشکل از 34 مدل خودرو بود. در سه ماه اول سال 2023، این تعداد به 42 رسید. فروش نیز به شدت افزایش یافته است. سه ماه اول سال 2023 شاهد 44.9‌درصد فروش بیشتر خودروهای برقی نسبت به سال 2022 بود. در حال حاضر خودروهای برقی 13‌درصد از بازار جهانی خودرو را در اختیار دارند.
این موضوع نشان می‌دهد که چرا 18 شرکت از 20 تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان - که تقریبا 90‌درصد از فروش جهانی خودرو را به خود اختصاص می‌دهند - در سال‌های آینده به‌‌طور کامل یا به‌‌طور قابل‌‌توجهی به تولید خودروهای برقی روی آورده‌‌اند یا متعهد شده‌‌اند.
ولوو اعلام کرده است که تا سال 2030 فقط خودروهای برقی به فروش خواهد رساند، در حالی که جنرال موتورز متعهد شده است تا سال 2035 به سبد کربن صفر روی بیاورد. سایر شرکت‌هایی که برنامه‌‌های تهاجمی برای برق‌‌رسانی دارند عبارتند از: فورد، فولکس واگن و استلانتیس ،سرمایه‌گذاری مشترک عظیم فیات کرایسلر و پژو.
3.روش‌های جدید، مواد و ساخت‌‌و‌‌ساز تبدیل فناوری
داده‌‌های برنامه محیط‌زیست سازمان ملل نشان می‌دهد که ساختمان و ساخت‌‌و‌‌ساز تقریبا 39‌درصد از انتشار کربن در جهان را تشکیل می‌دهند. در سال 2021، این بخش 10 گیگاتن (میلیارد) کربن را منتشر کرد. این میزان 5‌درصد بیشتر از سطوح سال 2020 و 2‌درصد بیشتر از اوج پیش از همه‌گیری در سال 2019 بود. توافق پاریس اهدافی را برای کاهش شدت انرژی ساختمان‌‌ها به میزان 30‌درصد در هر مترمربع تا سال 2030 و رسیدن کل صنعت ساخت‌‌و‌‌ساز به صفر خالص تا سال 2050 تعیین کرده است.
کارشناسان محیط‌زیست می‌‌گویند که این صنعت از مسیر دستیابی به این اهداف اقلیمی بسیار دور است. اگر صنعت در حال حاضر روی تغییرات حیاتی سرمایه‌گذاری نکند، پیش‌بینی می‌شود که انتشار گازهای گلخانه‌‌ای تا سال 2050 دو برابر شود. با این‌‌حال، بسیاری از فعالان این صنعت در‌صدد آزمودن شیوه‌‌های جدید هستند.
روش‌های ساخت‌‌و‌‌ساز سبزتر مانند پیش ساخته، مدولارسازی (ساخت خارج از پروژه) و دیجیتالی‌‌سازی (مثلا مدل‌‌سازی اطلاعات ساختمان) راه را برای این تغییر هموار می‌کند. این رویکردها به جای ساختن سازه‌‌ها در محل از ابتدا، آنها را قادر می‌‌سازد تا عناصر به‌‌طور جداگانه در خارج از محل تولید شوند و پس از رسیدن به محل ساختمان با گزینه‌‌های سفارشی‌‌سازی ترکیب شوند، که منجر به 30‌درصد کاهش ردپای کربن می‌شود. ساخت‌‌و‌‌ساز مدولار مقدار مواد هدر‌‌رفته را کاهش می‌دهد و باعث ایجاد یک سایت ساخت‌‌و‌‌ساز ایمن‌‌تر می‌شود. این ساختمان‌‌ها تا 50‌درصد زمان کمتری برای ساخت نیاز دارند.
ساخت‌‌و‌‌ساز مدولار به‌ویژه در بخش مراقبت‌‌های بهداشتی که تقاضا برای فضای اماکن درمانی به بالاترین حد خود رسیده است، محبوب شده است. این نوع ساخت‌‌وساز برای بیمارستان‌‌هایی که باید چند اتاق بیمار را پشت سر هم بسازند، مناسب است. همچنین به پرسنل ساخت‌‌و‌‌ساز کمتری نیاز دارد که در محل حضور داشته باشند، که نگرانی‌های ایمنی و عفونت را برای بیماران کاهش می‌دهد.
فراتر از روش‌های جدید ساخت‌‌و‌‌ساز، رهبران صنعت نیز مواد جدیدی را با هدف ایجاد آینده‌‌ای پایدارتر ارائه می‌کنند. مواد جدیدتر و با ردپای پایین‌‌تر، مانند الوارهای متقاطع به جای فولاد، اتیلن تترا‌‌فلوئورواتیلن (ETFE) به جای شیشه، میسلیوم (نوعی اسپور قارچ) به جای آجر، و مواد پیشرفته مانند گرافن برای کاهش استفاده از بتن، همه وعده کاهش اثرات زیست‌‌محیطی و تغییر نحوه ساخت سازه‌‌ها را می‌دهند.
استفاده از ETFE از چند جهت برای محیط‌زیست مفید است. این ماده در برابر آسیب‌‌های ناشی از اشعه ماوراء‌‌بنفش، آلودگی و هوازدگی کلی مقاوم است، بنابراین طول عمر آن بیش از 50 سال است. به علاوه سبک وزن است، بنابراین حمل‎و‌‌نقل آن آسان است و پشتیبانی از آن به یک چارچوب با گستردگی کمتر نیاز دارد. این ماده به اولین انتخاب برای سقف در استادیوم‌‌های ورزشی تبدیل شده است.
در بحبوحه فشار مشتریان و تنظیم‌‌کننده‌‌ها، بسیاری از شرکت‌های ساختمانی تعهد خود را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌ای و ارائه راهی پایدار به جلو تکرار می‌کنند. تحلیلی از ساخت‌‌و‌‌ساز بین‌المللی نشان داد که همه 50 شرکت ساختمانی برتر در سراسر جهان به نوعی تعهد به محیط‌زیست دارند.
4. تنوع زیستی وعده افزایش شتاب می‌دهد
هنگام بحث در مورد پایداری، موضوعاتی مانند انتشار و آلودگی بیشتر شنیده می‌شود. اما حجم گفت‌وگوها پیرامون از دست دادن تنوع زیستی و حفظ طبیعت در‌‌حال افزایش است. گزارش خطرات جهانی مجمع جهانی اقتصاد، از دست دادن تنوع زیستی را به عنوان یکی از پنج تهدید بزرگی که بشر در دهه آینده با آن مواجه است، رتبه‌‌بندی می‌کند. این مجمع اعلام کرد که از دست دادن تنوع زیستی این پتانسیل را دارد که سومین تاثیر بزرگ را بر جامعه بگذارد که دقیقا پس از سلاح‌‌های کشتار جمعی قرار دارد. تحقیقات آنها نشان می‌دهد که بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی جهان (44 تریلیون دلار) به طور متوسط یا شدید به طبیعت و آنچه برای کسب و کارها و بشریت فراهم می‌کند، وابسته است.
تحلیلگران دیگر می‌‌گویند از دست دادن تنوع زیستی در‌‌حال حاضر بیش از 5 تریلیون دلار در سال برای اقتصاد جهانی هزینه دارد. در چند ماه گذشته، اصطلاح «طبیعت مثبت» به عنوان موضوعی مطرح شده است که بسیاری خواستار ترویج آن در همان سطح «کربن خنثی» هستند. کسب و کارها در سراسر جهان در مراحل اولیه تعهد به پایبندی به طبیعت‌‌ هستند. تجزیه ‌‌و ‌‌تحلیل مک‌‌کینزی از 500 شرکت فورچون‌‌گلوبال نشان می‌دهد که تقریبا 40 درصد اقداماتی را برای کاهش تلفات جنگل‌‌ها و بستر دریا، 56 درصد اقداماتی برای کاهش تلفات تنوع زیستی و 21 درصد اقداماتی را برای یافتن راه‌‌حل‌‌هایی برای آلودگی مواد مغذی تصدیق کرده‌‌اند. تعهدات برای حفظ زیستگاه‌‌ها و منابع طبیعی در حال افزایش است، اما همچنان از وعده‌‌های تغییر آب‌‌و‌‌هوا عقب است.
تجزیه‌‌و‌‌تحلیل‌ها نشان داد که صنعت حمل‎و‌‌نقل بیشترین اهداف مرتبط با طبیعت را تعیین کرده است. صنعت کشاورزی در رتبه دوم قرار گرفت. تحلیل دیگری نشان داد که بین سال‌های 2021 تا 2022، صنعت نوشیدنی شاهد افزایش 9.4 واحدی در سهم شرکت‌هایی بود که مرتبط با طبیعت تعهداتی داده‌‌اند؛ از 3.1‌درصد شرکت‌ها به 12.5درصد.
دولت‌‌ها هم فعالانه برای تصویب قوانین و رفع نقایص وارد عمل شدند. در اجلاس تنوع زیستی COP15 سازمان ملل در دسامبر 2022، 196 کشور چارچوب جهانی تنوع زیستی را امضا کردند که به دنبال حفاظت از اکوسیستم‌ها، گونه‌‌های وحشی و منابع طبیعی است. این چارچوب 23 هدف مربوط به حفظ جهان طبیعی را ارائه می‌کند.
جنگل‌‌زدایی عامل اصلی از بین رفتن تنوع زیستی است. همچنین نقش مهمی در رسیدن به صفر خالص دارد زیرا یک درخت بالغ سالانه حدود 50 پوند کربن را از هوا حذف می‌کند. در سال 2022، ارزیابی اعلامیه جنگل نشان داد که جهان در دو دهه گذشته بیش از 100 میلیون هکتار از جنگل‌‌ها را از دست داده است. محققان می‌‌گویند جنگل‌‌های بارانی آمازون در یک «نقطه اوج» قرار دارد، آستانه‌‌ای بحرانی که پس از آن از بین رفتن بخش‌‌هایی از جنگل تاثیرات عمیقی بر سیاره خواهد داشت. حدود 17‌درصد از جنگل در 50 سال گذشته از بین رفته است.
5. بسته‌‌بندی سبزتر، راه را برای آینده‌‌ای پاک‌‌تر باز می‌کند
پس از مصرف انرژی، بسته‌‌بندی یکی از مضرترین جنبه‌‌های رفتار انسان است که سلامت و آینده کره زمین را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. پوشش پلاستیکی و دیگر انواع بسته‌‌بندی همه‌‌جا هستند. آنها حتی به برخی از دورافتاده‌‌ترین نقاط جهان راه یافته‌‌اند.
اما در چند سال اخیر، تعداد کشورهایی که مقررات سختگیرانه‌‌ای را در مورد پلاستیک‌های یک‌بار مصرف وضع کرده‌‌اند، بیش از دو برابر شده است. کانادا و هند آخرین کشورهایی هستند که شروع به حذف تدریجی این نوع بسته‌‌بندی کردند.
کشورهای زیادی کیسه‌‌های پلاستیکی را ممنوع می‌کنند. شرکت‌ها نیز در حال تغییر رویه‌‌ها هستند تا با این روندهای نظارتی همگام شوند. برخی شرکت‌ها نیز از سیستم استفاده مجدد و پرکردن مجدد استفاده می‌کنند.
به طور‌‌کلی، ارزش بازار بسته‌‌بندی پایدار در سال 2021 به 229.46 میلیارد دلار رسید و پیش‌بینی می‌شود که سالانه 7.5‌درصد رشد کند و تا سال 2030 از 409.2 میلیارد دلار عبور کند.
6. CCUS قول می‌دهد شکاف کربن را پر کند
جذب، استفاده و ذخیره‌‌سازی کربن (CCUS) به مجموعه‌‌ای از فناوری‌‌ها اطلاق می‌شود که دی‌‌اکسید کربن ناشی از انتشارات صنعتی یا سایر انتشارات را جمع‌‌آوری کرده و با استفاده از آن برای فرآیندهای دیگر یا ذخیره آن در سازندهای زمین‌‌شناسی برای جلوگیری از ورود آن به اتمسفر، آن را افزایش می‌دهند.
هیات بین دولتی تغییرات آب‌‌و‌‌هوایی (IPCC) دریافت که حتی با استفاده گسترده از انرژی‌‌های سبز مانند باد و خورشید، باید کارهای بیشتری برای کاهش شدید میزان کل دی‌‌اکسید‌‌کربن در جو و کاهش تغییرات آب‌‌و‌‌هوایی انجام شود. در واقع، CCUS تنها راه‌‌حل برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌ای ناشی از صنعت سیمان است که مسوول 7‌درصد انتشار جهانی است و مقرون‌‌به‌‌صرفه‌‌ترین راه برای جذب کربن از تولید آهن و فولاد است. CCUS همچنین یک عنصر حیاتی در تولید هیدروژن کم‌‌کربن است.
تعداد پروژه‌‌های جدید CCUS در دست اجرا در سال 2022 با اعلام 61 پروژه، 44‌درصد افزایش یافت. این تعداد کل تسهیلات CCUS را به 196 می‌‌رساند ، 30 مورد در حال حاضر در حال بهره‌‌برداری هستند. پروژه‌‌های جذب کربن نامشخص چند سال است که وجود داشته است، اما علاقه و توسعه اکنون سر‌‌به‌‌فلک کشیده است. هنگامی که همه اینها عملیاتی شوند، می‌توانند در مجموع 244 میلیون تن کربن در سال جذب کنند.
یک کاربرد امیدوارکننده از جذب کربن در زمینه مصالح ساختمانی دیده می‌شود. CCUS در تشکیل بلوک‌‌های بتنی سبک‌‌تر و قوی‌‌تر به لطف رسوب کربن نقش اساسی دارد.
مک‌‌کینزی تخمین می‌‌زند که سرمایه‌گذاری در فضای CCUS از 26 میلیارد دلار در سال 2021 به 146 میلیارد دلار در سال 2035 خواهد رسید.
7. مد سریع تغییر می‌کند
بلومبرگ گزارش می‌دهد که تقریبا 11.3 میلیون تن زباله نساجی هر ساله به محل‌‌های دفن زباله در ایالات متحده می‌رود. گزارش آنها در ادامه به چند آمار دیگر اشاره می‌کند که از نظر پایداری صنعت مد یک کابوس است:
این صنعت تا 10‌درصد از تولید دی‌‌اکسید‌‌کربن در سراسر جهان را به خود اختصاص می‌دهد. همچنین مسوول 20‌درصد از کل پلاستیک ساخته شده در جهان در هر سال است که بیشتر آن به شکل پلی‌‌استر است. استفاده از پلی‌‌استر، نوعی پلاستیک ساخته‌‌شده از نفت، در مد به شدت از استفاده از پنبه پیشی گرفته است.
اصطلاح «مد سریع» شیوه صنعت مد را برای انتشار خطوط جدید بسیار بیشتر از گذشته توصیف می‌کند. مصرف‌کنندگان اقلام جدید را می‌‌خرند و منسوجات قدیمی خود را دور می‌‌اندازند و چرخه‌‌ای را ایجاد می‌کنند که در آن لباس‌‌های بیشتری تولید می‌شود و در نهایت در محل دفن زباله ریخته می‌شود. در واقع، برندهای مد امروزی دو برابر سال 2000 لباس تولید می‌کنند و 50 میلیارد قطعه لباس تنها در عرض یک سال پس از تولید دور ریخته می‌شود.
اگرچه برخی در این صنعت کل برند خود را روی جذابیت مد سریع قرار داده‌‌اند، برخی دیگر شروع به اقدام کرده‌اند. به‌‌طور مثال Levi’s یک کمپین «بهتر بخر، بیشتر بپوش» دارد، پاتاگونیا بخش بزرگی از مواد خود را از پارچه‌‌های بازیافتی تامین می‌کند، و آیلین فیشر لباس‌‌های مستعمل را پس می‌گیرد تا آثار هنری بی‌‌نظیری خلق کند.
بازار دست‌‌دوم پوشاک نیز رونق گرفته است. برآوردها نشان می‌دهد ارزش بازار تا سال 2026 به 82 میلیارد دلار خواهد رسید. همچنین پیش‌بینی می‌شود که لباس‌‌های دست‌‌دوم تا سال 2025، 10‌درصد از بازار پوشاک را تشکیل خواهند داد.
8. افزایش تقاضا برای غذاهای پایدار
تولید غذاسالیان سال نیازمند منابع بوده است. نزدیک به 70‌درصد از مصرف آب شیرین جهان به تولید مواد غذایی اختصاص دارد و تولید مواد غذایی مسوول 37‌درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌ای در جهان است.
یک مطالعه آکسفورد در سال 2022 نشان داد که گوشت قرمز، ماهی، مرغ و محصولات لبنی کمترین مواد غذایی پایدار برای تولید هستند. شبکه ردپای آب این موضوع را تکرار می‌کند. تحقیقات آنها نشان می‌دهد که برای تولید 1 کیلوگرم گوشت گاو به 15415 لیتر آب نیاز است اما سبزیجات پایدارترین غذا برای تولید هستند.
ضایعات مواد غذایی نیز یک مشکل است، به‌خصوص در آمریکا که در آن یک فرد متوسط هر روز یک پوند غذا را هدر می‌دهد. یکی دیگر از عوامل مهم مرتبط با پایداری مواد غذایی، افزایش جمعیت زمین است. کارشناسان تخمین می‌‌زنند که اگر روش‌های فعلی ادامه پیدا کند، باید تا سال 2050 میزان محصولات کشاورزی را دو برابر کنیم. این همه برای تغذیه 9 میلیارد نفری است که انتظار می‌رود در آن زمان زندگی کنند. مسیر پیش رو، به گفته تقریبا همه کارشناسان محیط‌زیست، کاهش مصرف غذاهای پرمصرف و کاهش ضایعات مواد غذایی است و بسیاری از خریداران مواد غذایی نیز همین فکر را می‌کنند.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که 52‌درصد از مصرف‌کنندگان می‌‌خواهند بدانند که انتخاب‌‌های غذایی آنها چه تاثیری روی کره‌‌زمین می‌‌گذارد و 30‌درصد در حال خرید غذاهای پایدار هستند. نزدیک به 30‌درصد از خریداران حتی حاضرند برای غذاهای پایدار «متوسط بیشتر» بپردازند و 16‌درصد حاضرند «به میزان قابل‌‌توجهی بیشتر» بپردازند.
مصرف‌کنندگان امروزی انبوهی از محصولات غذایی پایدار جدید را در قفسه‌‌ها می‌‌بینند. عدس یکی از انواع مواد غذایی پایدار است که در حال پیشرفت است. این محصول نسبت به اکثر گوشت‌‌ها پروتئین و آهن بیشتری دارد و حاوی چند ویتامین و مواد معدنی است. به علاوه، رشد آن در واقع برای محیط‌زیست مفید است. گیاه عدس حاوی باکتری خاصی است که می‌تواند نیتروژن موجود در هوا را جذب کرده و آن را به شکل آماده گیاهی از نیتروژن تبدیل کند و در نتیجه نیاز به کودهای خطرناک را از بین ببرد.
خرده‌‌فروشان گزارش می‌دهند که در طول همه‌گیری، علاقه به عدس افزایش یافته است. یک شرکت شاهد افزایش 860 درصدی فروش بود و فروش همچنان بالاست. به غیر از عدس خشک معمولی، خریداران همچنین عدس برشته شده با نمک را به چشم یک میان وعده ترد می‌‌بینند.
9. پرداختن به تاثیر فناوری اطلاعات بر محیط‌زیست
همه لوازم الکترونیکی، از تلفن‌‌های هوشمند فردی گرفته تا مزارع سرورهای عظیم و سیستم‌های هوش مصنوعی تازه منتشر شده، بر محیط‌‌زیست تاثیر می‌‌گذارند. بخش IT به عنوان یک کل مسوول چیزی بین 1.8‌درصد تا 3.9درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌ای جهانی است.
مراکز داده برای محیط‌زیست بسیار بد هستند. یک مرکز داده متوسط تا 50 برابر بیشتر از یک دفتر معمولی با اندازه مشابه انرژی مصرف می‌کند. اما هر چقدر هم که بد به نظر برسد، دستگاه‌‌های کاربر نهایی در سراسر جهان بین 1.5 تا 2 برابر بیشتر از مراکز داده کربن تولید می‌کنند.
دستگاه‌‌های کاربر نهایی، کربن را از طریق فرآیند تولید خود دستگاه و از طریق ساخت تراشه‌‌های نیمه‌‌رسانا که به دستگاه‌‌ها نیرو می‌دهند، تولید می‌کنند. برای کاهش این اثرات، اتحادیه بین‌المللی مخابرات سازمان ملل، اهدافی را برای محاسبات پایدار منتشر کرده است. هدف سازمان ملل کاهش انتشار 45 درصدی فناوری اطلاعات تا سال 2030 است.
بسیاری از بخش خصوصی در حال حاضر راه‌‌حل‌‌های پایدار ارائه می‌کنند. برخی از تولیدکنندگان سرور اکنون واحدهای مدولار ایجاد می‌کنند که در آن واحد پردازش میزبان می‌تواند بدون پرتاب کل واحد جایگزین شود. بنابراین به جای خرید تجهیزات جدید، مراکز داده می‌توانند عمر سرورها را افزایش داده و انتشار کربن مربوط به ساخت این تجهیزات را کاهش دهند.
10. افسران ارشد پایداری گزارش ESG را مدیریت می‌کنند
تعداد شرکت‌هایی که گزارش‌‌های پایداری ارائه می‌کنند در دهه گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است. در سال 2022، موسسه حاکمیت و پاسخگویی دریافت که گزارش پایداری به رکورد بالایی رسیده است. تعداد شرکت‌های فعال در راسل 1000 که گزارش پایداری منتشر کردند، تنها در یک سال 16‌درصد افزایش یافته و به بالاترین حد خود یعنی 81‌درصد از شرکت‌ها رسیده است. تعداد شرکت‌هایی که از شاخص S&P 500 گزارش‌‌های پایداری را ارسال می‌کنند به 96‌درصد افزایش یافت.
اگرچه مشارکت در این عمل در حال رشد است، گزارش تلاش‌‌های پایدار اغلب یک فرآیند ناسازگار و گیج‌‌کننده است. بسیاری از شرکت‌ها در رویکرد خود به گزارش‌‌دهی به سادگی کادرها را علامت می‌‌زنند. علاوه بر این، اغلب معیارهای رقابتی و سردرگمی در مورد اینکه دقیقا چه چیزی باید گزارش دهند وجود دارد.
با این‌‌حال، کارشناسان تجارت این روند را تغییر می‌دهند. برخی شرکت‌ها به دنبال بررسی دقیق داده‌‌های پایداری خود، تجزیه‌‌و‌‌تحلیل و استفاده از آن اطلاعات برای کسب سود هستند. علاوه بر این، سهامداران، سرمایه‌گذاران و مقررات جدید، همگی اطلاعاتی را در رابطه با اهداف پایداری یک شرکت می‌‌طلبند و برای این منظور، بسیاری رهبران را برای موقعیت‌‌های مرتبط با گزارش ESG و تجزیه‌‌و‌‌تحلیل تاثیر آن، استخدام می‌کنند. افسران ارشد پایداری باید تمام گزارش‌‌های ESG و مستندات نظارتی را تکمیل کرده، سیاست‌‌های جدید ESG را پیشنهاد کنند، با روابط ذی‌نفعان هماهنگی داشته باشند و موجب ایجاد تغییرات تحول‌‌آفرین در سازمان شوند.
نظرسنجی PwC نشان داد که تعداد شرکت‌هایی که در سال 2021 افسران ارشد پایداری را استخدام کرده‌‌اند، 3 برابر بیشتر از سال 2020 است. دیلویت انتظار دارد که این روند در آینده نیز ادامه یابد. مکالمات در شبکه‌‌های اجتماعی این پیش‌بینی را تایید می‌کند. انتصاب افسران ارشد پایداری اخیرا در سراسر صنایع دیده شده است. به عنوان مثال، دانشگاه مینه‌‌سوتا اولین مدیر ارشد پایداری خود را در مه‌2022 منصوب کرد.
نتیجه‌‌گیری
این موج فزاینده علاقه به پایداری با انفجار فعالیت و نوآوری همراه شده است، انرژی، تحرک، ساخت‌‌وساز، مالی، بسته‌‌بندی و جذب کربن که بزرگ‌ترین تغییرات را به سوی یک سیاره سالم‌‌تر انجام می‌دهد. آگاهی و تقاضا برای پایداری در میان مصرف‌کنندگان نیز در حال افزایش است، 78‌درصد از مصرف‌کنندگان آمریکایی می‌‌گویند سبک زندگی پایدار مهم است. علاوه بر این، ارزش «اقتصاد سبز» بیش از 10 تریلیون دلار پیش‌بینی می‌شود.
به‌‌طور کلی، این یک روند عظیم است که نادیده گرفتن آن تقریبا غیرممکن است.
--> اخبار مرتبط رویانو؛ برگ برنده ایران هلث سودآورتر از فناوری‌های نظامی فناوری بلاکچین چیست؟ آینده کشور در گرو اقتصاد سبز نقش کلیدی مس در اقتصاد کم‌کربن