بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد : در حال حاضر هفته‌های پایانی مسابقات لیگ برتر را پشت سر می‌گذاریم و طبییعتا باید درباره قشنگی‌های یک رقابت مهیج و سالم حرف بزنیم؛ اینکه چه گل‌های زیبایی به ثمر رسیده، کدام کام‌بک‌ها ثبت شده و چه مبارزان دلیری از ناامیدی، امید ساخته‌اند. واقعیت فوتبال ایران اما غم‌انگیزتر از این حرف‌هاست؛ چنین می‌شود که صبح روز برگزاری مسابقات هفته بیست‌وهشتم لیگ برتر، به جای هر داستان فنی دیگری کلمه‌ای مثل «شیتیل» به عبارت کلیدی فضای مجازی و رسانه‌ها تبدیل می‌شود!
شیتیل یعنی چه؟
شیتیل یک کلمه عامیانه است که آن را مترادف با رشوه، باج و چیزهایی از این دست قرار می‌دهند؛ یعنی پولی که یک نفر به دیگری می‌دهد تا رسیدن به یک هدف نامشروع و غیرقانونی را تسهیل کند. البته فوتبال ما همیشه پر از این داستان‌ها بوده و همین روزها هم یک پرونده فساد بزرگ در یک باشگاه صنعتی مربوط به دو فصل پیش در حال واکاوی است. با این حال چیزی که نسبتا تازگی دارد، این است که این‌بار یک عضو کمیته داوران فدراسیون فوتبال، خیلی شیک و علنی اعلام می‌کند از طرف یک تیم برای رشوه دادن به او آمده بودند، اما خسروی طرف را بیرون انداخته و فیلم داستان هم موجود است. مبارک باشد!
خسروی چه می‌گوید؟
علی خسروی، قاضی بازنشسته فوتبال ایران که امروز عضو کمیته داوران است، در حاشیه مراسم تشییع پیکر حسین خوشخوان در یک مصاحبه تصویری رودرروی چند خبرنگار از پیشنهاد رشوه به خودش سخن گفته و حتی مدعی شده او را تهدید به قتل کرده‌اند. بخشی از اظهارات خسروی را بخوانید: «در فضای مجازی مرا تهدید کردند که در مراسم تشییع حسین خوشخوان مرا می‌کشند؛ به خاطر اینکه من ثابت کردم داوران ما شیتیل‌بگیر نیستند. ما شیتیل‌بگیر نیستیم. شیتیل را آنها خواستند به ما بدهند ما نگرفتیم و آنها را از دفتر بیرون انداختیم و همه می‌دانند که چه کسانی هستند. کمیته اخلاق و انضباطی ما را بخواهد. دوربین‌های اداره هست بیایند بگویند چه کسانی آمدند که عضو کمیته داوران را بخرند؛ اما ما آنها را بیرون انداختیم. همه می‌دانند. چرا آن زمانی که من گفتم کسی موضوع را جدی نگرفت؟ من خودم عضو کمیته داوران هستم و بعضی وقت‌ها در چیدمان بازی‌های استقلال و پرسپولیس نقش دارم. آن زمانی که من گفتم کسی باور نکرد. رادیو گفت، بیست و سی نشان داد چرا آن زمان کسی نیامد بررسی کند؟ باید می‌گذاشتند این افتضاح بار آید؟ من حتی به مسوولان ذی‌ربط، به فدراسیون و حتی به امیر قلعه‌نویی پیام فرستادم؛ اما کسی اقدام نکرد.»
داستان روشن است
خیلی اوقات مشکل این است که اهل فساد در فوتبال ایران از خودشان رد پا به جا نمی‌گذارند. از آنجا هم که اساسا عزم مبارزه با این داستان در کشورما جدی نیست، می‌خورند و می‌برند و اتفاق خاصی هم رخ نمی‌‎دهد. در همین پرونده مس رفسنجان اگر مدیران جدید باشگاه به حساب و کتاب‌ها ظنین نمی‌شدند، شاید این پرونده هم هرگز بالا نمی‌آمد. با این حال امروز یک داور بازنشسته سرشناس که اساسا موقعیت حقوقی جدی دارد و عضو کمیته داوران است به همین صراحت از دریافت پیشنهاد رشوه حرف می‌زند و می‌گوید فیلم و مدرک دارد؛ خب دیگر چه اتفاقی باید رخ بدهد تا شاخک‌های کمیته اخلاق فدراسیون و سایر نهادهای ذی‌ربط بجنبد و موضوع را بررسی کنند. اصلا بررسی کنید، شاید خسروی اشتباه می‌‎کند و در این صورت او را باید از این جایگاه مهم بردارید. بدون تعارف وقتی حتی در همین مورد هم سکوتی به این سنگینی حاکم است، مخاطب شک دارد به همه چیز این فوتبال شک کند.
--> اخبار مرتبط بلیت استقلال، پنج برابر نساجی! قول ‌شرف؛ یعنی چه؟ انتظارش را نداشتیم به سمت تاریخ‌سازی؟ جنگ سیاه!