بزرگنمايي:

بازار آریا - اتاق بازرگانی برزیلی-آمریکایی، موسسه‏‏‏‌ای غیرانتفاعی و مستقل است که مقر آن در شهر نیویورک قرار دارد. این انجمن غیردولتی، هدف خود را ترویج تجارت، سرمایه‌گذاری و ارتباطات فرهنگی بین دو کشور و همچنین کمک به تقویت ارتباطات نزدیک‌تر بین انجمن‌های تجاری برزیل و ایالات‌متحده آمریکا معرفی می‌کند. این اتاق بازرگانی به‌عنوان میزبان گردهمایی‏‏‏‌های یکپارچه‌سازی جوامع تجاری دو کشور و به‌منظور آشنایی با آخرین تحولات و فرصت‌ها در برزیل فعالیت می‌کند. این سازمان، منبع معتبری از اطلاعات برای آمریکایی‏‏‏‌ها و برزیلی‏‏‏‌ها درباره جدیدترین روش‌های بازرگانی است که موجب تسهیل مراودات و درک فضای اقتصادی و فرهنگی برزیل توسط جامعه کسب‌وکار بین‌المللی می‌شود. با توجه به اقتصاد قوی و پتانسیل هر دو کشور، روابط تجاری بین برزیل و آمریکا، یکی از اصلی‌ترین محورهای تجارت‌جهانی در منطقه آمریکای‌لاتین محسوب می‌شود. این دو کشور به‌عنوان دو اقتصاد بزرگ و تاثیرگذار، همواره نقش مهمی در تجارت‌جهانی ایفا کرده‌اند.
روابط تجاری برزیل و آمریکا به‌صورت دوجانبه و گاهی هم بر اساس توافق‌های منطقه‌ای، توسط شرکت‌ها، سازمان‌ها و دولت‌های دو کشور پی گرفته ‌شده‌است. محصولات نفتی، محصولات کشاورزی، فولاد، خودرو، محصولات الکترونیک، خدمات پزشکی و مالی از جمله مواردی هستند که بین این دو کشور معامله می‌شوند، همچنین سرمایه‌گذاری‌های بزرگ آمریکایی در برزیل و برعکس نیز اهمیت بسزایی دارند. در سال‌2021 میلادی، حجم تجارت این دو کشور، بیش از 70‌میلیارد دلار بوده که از این میزان بیش از 31‌میلیارد دلار کالا از برزیل به آمریکا و بیش از 41‌میلیارد دلار از آمریکا به برزیل صادر شده‌است. عمده مبادلات بازرگانی دو کشور شامل کالاهای الکترونیکی، مواد شیمیایی، حمل‌ونقل و فلزات بوده‌است. بیش از 17‌درصد از کل واردات و 11‌درصد از کل صادرات برزیل در همکاری با آمریکا انجام‌گرفته و در طرف مقابل، نزدیک به 1.1‌درصد واردات و بیش از 2.6‌درصد صادرات آمریکا نیز حاصل فعالیت‌های بازرگانی با برزیل بوده‌است.
میانگین تعرفه واردات برزیل از آمریکا ‌برابر با 6.02‌درصد و میانگین مالیات گمرکی واردات آمریکا از برزیل نیز‌برابر با 2.58‌درصد بوده‌است.
90سال ‌قدمت
جمعیت برزیلی-آمریکایی، به‌عنوان اولین انجمن دو‌جانبه برزیل و ایالات‌متحده، برای اولین‌بار در سال‌1927 تاسیس شد.
این سازمان، به‌منظور ترویج تجارت، سرمایه‌گذاری و ارتباطات فرهنگی بین دو کشور و با هدف ارتقای روابط اقتصادی و فرهنگی، توسط بازرگانان تاسیس شد. در سال‌1969، این جمعیت نام خود را به اتاق بازرگانی برزیلی-آمریکایی تغییر داد و طبق قوانین اساسنامه جدید شروع به فعالیت‌کرد. از زمان تاسیس در سال‌1927، این موسسه، همان اصول ترویج تجارت، سرمایه‌گذاری و ارتباطات فرهنگی بین برزیل و ایالات‌متحده را حفظ کرده‌است.
در زمان آغاز به‌کار اتاق بازرگانی در سال‌1969، درآمدهای صادراتی برزیل 1.8‌میلیارد دلار بودند که کمتر از یک‌درصد از 220‌میلیارد دلار صادرات این کشور در سال‌2017 بود. تولید ناخالص داخلی نیز 34‌میلیارد دلار بود که به حدود 2‌تریلیون دلار در سال‌گذشته رسید. با آغاز فعالیت‌های اتاق، مجموع تجارت برزیل و ایالات‌متحده در ابتدای دهه‌90میلادی نزدیک به 11‌میلیارد دلار در سال‌رسید‌که این رقم در سال‌2021 به بیش از 72‌میلیارد دلار افزایش پیدا کرد. در سال‌های اولیه فعالیت، اتاق بازرگانی را می‌توان به‌عنوان یک سازمان کسب‌وکاری کوچک توصیف کرد که با وجود امکانات ارتباطی محدود و مشکل مکانی، برای دیدار و تبادل اطلاعات بازرگانان دو کشور شناخته می‌شد. از آن زمان به بعد، این اتاق تکامل پیدا کرده و مدام با شرایط متغیر بین دو کشور سازگاری یافته‌است. اتاق به‌‌‌‌روزرسانی‌‌‌‌های مستمری در برنامه‌های خود برای پاسخگویی به معضلات و شرایط جدید، تقویت و گسترش تماس‌‌‌‌های خود با بخش عمومی و خصوصی برزیل و توسعه یک کادر حرفه‌‌‌‌ای جهت مدیریت فعالیت‌ها، صورت داده‌است. در طول سال‌ها، اتاق بازرگانی به آنچه که امروزه است؛ یعنی یک نماینده معتبر در تعاملات بین برزیل و بازار جهانی بدل شده‌است.
مدل فعالیت اتاق
شیوه فعالیت اتاق‌های بازرگانی در کشور برزیل، مدل اوراسیایی است. یک اتاق با مدل اوراسیایی، سازمانی غیردولتی غیرانتفاعی با عضویت داوطلبانه شرکت‌ها و کارآفرینان است. این نهاد تحت‌قانون عمومی، برای حفاظت از منافع اعضای آن طراحی شده‌است و به ترویج بازرگانی و توسعه اقتصادی منطقه‌ای که در آن فعالیت می‌کند، می‌پردازد.
اولین نشانه‌های مدل اوراسیایی در آمریکای‌شمالی و کشور کانادا دیده شد. بین این مدل و مدل قاره‌‌‌‌ای شباهت‌هایی در برخی ویژگی‌‌‌‌ها از جمله وظایفی که تحت‌قانون عمومی بر عهده دارد، قلمرو فعالیت‌ها و نقش‌های واگذارشده توسط دولت، وجود دارد. از آنجا که اتاق‌های اوراسیایی فاقد نظارت دولتی هستند، این نوع اتاق‌ها با اتاق‌های آنگلوساکسون نیز شباهت دارند.
کارکردهای اتاق‌ها در مدل اوراسیایی، مانند مدل‌های کانتیننتال و آسیایی بر اساس قانون تنظیم می‌شود. قانون کشوری، حوزه ارضی فعالیت آن را منطبق بر تقسیم‌بندی‌‌‌‌های استانی و منطقه‌ای کشوری مشخص می‌کند و اتاق باید در یک ناحیه مشخص فعالیت خود را انجام دهد.
به‌عبارت دیگر، در صورتی‌که کسب‌وکارها و کارآفرینان قصد تاسیس یک اتاق محلی را داشته باشند، باید از مقامات و اتاق ملی اجازه بگیرند تا محدوده عملکرد آنها مشخص باشد.‌این قانون، وظایف عمومی از جمله تایید گواهی مبدأ، داوری اختلافات بازرگانی و حل و فصل منازعات در دادگاه‌‌‌‌ها را بر عهده اتاق گذاشته که سبب ایجاد درآمد برای آنها نیز می‌شود.
قانون اتاق، حق حمایت از منافع اعضای اتاق را برای این نهاد تضمین کرده‌است اما دولت الزامی برای گرفتن نظرات اتاق در مورد پیش‌‌‌‌نویس قوانین و مقررات ندارد. علاوه‌بر این، در مدل اوراسیایی، دولت از نام اتاق حمایت می‌کند و کسی حق استفاده از نام اتاق یا ترکیبی شامل این نام را ندارد. از سوی دیگر، مدل فعالیت اتاق بازرگانی در کشور آمریکا مبتنی بر مدل آنگلوساکسون است.
ساختار آنگلوساکسون، مدلی مبتنی بر عضویت داوطلبانه و بدون قانون برای اتاق بازرگانی است. در این شیوه، وظیفه عمومی برای اتاق بازرگانی تعریف نشده‌است و هیچ حکم قانونی نیز مبنی‌بر پرداخت اجباری دولت برای حمایت از آن وجود ندارد. درواقع اتاق به‌عنوان شخص حقوقی و ‌برابر با دیگر انجمن‌ها و اتحادیه‌‌‌‌ها، ثبت می‌شود، لذا می‌توان اتاق با مدل آنگلوساکسون را، یک سازمان غیرانتفاعی تحت‌قوانین خصوصی دانست که به‌دنبال حفاظت از منافع کارآفرینان، بر اساس عضویت داوطلبانه است.
این مدل تحت‌عناوین مدل آنگلوساکسون، انگلیسی- آمریکایی یا قوانین خصوصی شناخته می‌شود و ابتدا در مستعمرات انگلیس در سراسر جهان شکل‌گرفت. شیوه فعالیت آنگلوساکسون، نخستین‌بار توسط کارآفرینان مهاجر به آمریکای‌شمالی مورد‌استفاده قرارگرفت و اولین اتاق از این نوع در آمریکای‌شمالی، در سال‌1798 و در شهر نیویورک راه‌اندازی شد.
امروزه این مدل در بیشتر کشورهای انگلیسی زبان مانند ایالات‌متحده، بریتانیا و استرالیا دیده می‌شود. محدودیت درآمدهای ناشی از حق‌عضویت و نیاز به جست‌وجو برای ارائه خدمات جدیدی به‌منظور بهبود وضعیت مالی به دلیل استقلال مالی اتاق‌ها، از معضلات این شیوه عملکرد است.
گرچه این اتاق‌ها تحت‌قوانین و قواعد بخش‌خصوصی اداره می‌شوند، اما نباید با قوانین فدرال و ایالتی تناقض داشته باشند. تنها محدودیتی که کارفرمایان در مدل آنگلوساکسون دارند این است که در زمان مشخص مالیات خود را پرداخت کنند.‌ از آنجا که اتاق بازرگانی برزیل و آمریکا به‌عنوان یک سازمان غیر‌انتفاعی فعالیت می‌کند و با توجه به اینکه اتاق در مرزهای آمریکا شروع به فعالیت کرده، شیوه فعالیت این اتاق به مدل آنگلوساکسون نزدیک‌تر است، با این‌وجود و با توجه به دو ملیتی‌بودن ساختار اتاق، قوانین عمومی کشور برزیل بر فعالیت اتاق بی‌‌‌‌تاثیر نخواهد بود.
عضویت و ساختار
در اتاق بازرگانی برزیلی-آمریکایی، 9نوع مختلف برای گروه‌های متنوعی که علاقه‌‌‌‌مند عضویت در این اتاق هستند، وجود دارد. عضویت پلاتین، مهم‌ترین نوع عضویت است که به‌صورت انحصاری به شرکت‌های برجسته‌‌‌‌ای که به‌عنوان رهبران تجارت بین برزیل و آمریکا شناخته می‌شوند، اختصاص دارد. علاوه‌بر عضویت پلاتین، انواع دیگری از عضویت مانند، استارت‌آپی، دانشجویی، غیرانتفاعی، اسپانسر و «جوان حرفه‌‌‌‌ای» در این اتاق وجود دارد. همچنین ساختار «جوان حرفه‌‌‌‌ای»، یک دسته از انواع عضویت است که برای متخصصان سطح آماتور که علاقه‌مند به شرکت در برنامه‌ها و فعالیت‌های اتاق هستند، سازماندهی شده‌است. در حال‌حاضر، اتاق بیش از 15‌هزار عضو فعال را مدیریت می‌کند.
هیات‌مدیره اتاق بازرگانی برزیل و آمریکا مسوولیت امور جاری اتاق را بر عهده دارد. این هیات، متشکل از افراد برجسته از شرکت‌های مختلفی است که متعهد به گسترش تجارت بین برزیل و ایالات‌متحده هستند. اتاق همچنین شامل کمیته‌‌‌‌های تخصصی مختلف اعم از کمیته سرمایه‌گذاری در برزیل، بانکداری و بازار سرمایه و برنامه‌های قانونی است.
کارکردها و عملکرد
اتاق بازرگانی برزیلی- آمریکایی یک نهاد غیر‌حزبی و با عضویت باز است که تقویت ارتباطات و درک مشترک بین برزیل و ایالات‌متحده هدف اصلی آن محسوب می‌شود. اتاق برای کمک به هریک از شرکت‌های عضو در افزایش و گسترش تجارت خود، مزایایی را اختصاص داده‌است.
اعضای اتاق به شبکه منحصربه‌فردی از متخصصان سطح بالا، رهبران تجاری و مقامات دولتی که مستقیما در روابط تجاری و سرمایه‌گذاری بین برزیل و ایالات‌متحده دخیل هستند، دسترسی دارند. همچنین به‌عنوان عضو اتاق بازرگانی، شرکت‌ها از فرصت‌های شبکه‌‌‌‌سازی منحصربه‌فرد بهره‌‌‌‌ می‌برند. نمایندگان آنها قادر خواهند بود در برنامه‌های اختصاصی برای اعضا شرکت کنند و به منابع اطلاعاتی و ارتباطاتی که در بخش اختصاصی برای اعضا در وب‌سایت اتاق وجود دارد، دسترسی داشته باشند.
زندگی‌نامه رئیس اتاق
سیمونی موراتو، از سال‌2020 میلادی، مدیرعامل و رئیس هیات‌مدیره اتاق بازرگانی برزیلی-آمریکایی است. وی در حال‌حاضر، سمت مدیرعامل و معاون ارشد اجرایی بانک ملی سافرای نیویورک (SNBNY) را برعهده دارد و عضو کمیته اجرایی و هیات‌مدیره این بانک است.
موراتو همچنین در هیات‌مدیره شرکت مدیریت دارایی جی. سافرا که یک شرکت مشاوره سرمایه‌گذاری وابسته به SNBNY است، عضویت دارد. موراتو از سال‌1994 در بخش‌های مختلف صندوق خزانه‌‌‌‌داری و بانکداری خصوصی بین‌المللی این بانک در ایالات‌متحده و برزیل مشغول به فعالیت بوده و مسوولیت مدیرعامل را از سال‌2006 تاکنون برعهده داشته‌است. بین سال‌های 1989 و 1994، موراتو در دفتر سائوپائولو بانک بوستون در برزیل در بخش اعتبار و روابط با شرکت‌های بزرگ بین‌المللی، موقعیت‌های مختلفی را بر عهده داشته و تجربه و دانش خود را در این زمینه گسترش داده‌است.
سیمونی موراتو؛ مدرک کارشناسی اقتصاد خود را از دانشگاه ایالتی کامپیناس برزیل (UNICAMP) دریافت کرده‌است.
--> اخبار مرتبط شراکت در اوج رقابت صنعتی تجارت در کانال مانش