بزرگنمايي:

بازار آریا - دنیای اقتصاد : نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند هدفی را برای ائتلاف تحت رهبری خود اعلام کرد که بسیار جاه‌طلبانه است. مودی ادعا کرد از مرز 400کرسی در مجلس دارای 543کرسی عبور خواهد کرد. اما این امر بدون پیروزی در جنوب هند که توسعه یافته است، به‌دست نمی‌آید.
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند در اوایل کارزار انتخاباتی آتی‌اش در سال2024 هدفی را برای ائتلاف تحت رهبری حزب «بهاراتیا جاناتا» (BJP) اعلام کرد که حتی با معیارهای ائتلاف موفق او، جاه‌طلبانه می‌نمود. مودی ادعا کرد که «ائتلاف ملی دموکراتیک»، گروه احزاب حاکم، از مرز 400کرسی در مجلس دارای 543کرسی عبور خواهد کرد. وی افزود که حزب «بهاراتیا جاناتا» به تنهایی 370کرسی را به‌دست خواهد آورد. تنها یک‌بار در 77سالی که از عمر هند به‌عنوان یک کشور مستقل می‌گذرد، یک حزب یا ائتلاف بیش از 400کرسی به‌دست آورده است: حزب کنگره که اکنون در جایگاه اپوزیسیون قرار دارد در سال1984، پس از ترور نخست‌وزیر ایندیرا گاندی، توانست این کرسی‌ها را به‌دست آورد.
«سانجی کاپور» در گزارش 17آوریل در الجزیره نوشت، درحالی‌که هند آماده برگزاری مرحله اول انتخابات 44روزه و هفت مرحله‌ای خود در 19آوریل است، تحلیلگران می‌گویند که موفقیت محاسبات مودی می‌تواند به بخش مهمی از کشور بستگی داشته باشد که تاکنون تا حد زیادی در برابر جذابیت اکثریت حزب هندوی «بهاراتیا جاناتا» نفوذناپذیر باقی مانده است. آن بخش از کشور هم جایی نیست جز «جنوب» هند. پنج ایالت جنوبی «تامیل نادو»، «کارناتاکا»، «آندرا پرادش»، «کرالا» و «تلانگانا» و قلمروهای اتحادیه «پودوچری» و «لاکشادویپ» که محل زندگی حدود 20درصد از جمعیت کشور است، از نظر اقتصادی مرفه‌ترین منطقه هند را تشکیل می‌دهند. جنوب همچنین بیش از 30درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور را تشکیل می‌دهد.
اما به‌رغم اظهارات مودی مبنی بر اینکه دولت او به تقویت اقتصاد هند کمک کرده است، «بهاراتیا جاناتا» در سال2019 تنها 30کرسی از 131کرسی منطقه -اکثریت قریب به اتفاق آن کرسی‌ها هم از ایالت کارناتاکا بود- را به‌دست آورد. او تامیل نادو، کرالا و آندرا پرادش و حوزه انتخابیه «پودوچری» و «لاکشادویپ» را نادیده گرفت. برخی از تحلیلگران معتقدند تکرار اجتناب ناپذیر است. در سطح ملی، «بهاراتیا جاناتا» 303کرسی از 543کرسی را به‌دست آورد که تقریبا در اکثر ایالت‌های شمالی -سنگرهای سنتی این حزب- به بالاترین حد خود رسید و جنوب را به‌عنوان قلمرویی نگریست که احتمالا باید در آن جایگاه بزرگ‌تری نسبت به سال2019 به‌دست آورد.
«موهان گوروسوامی»، تحلیلگر سیاسی و رئیس «مرکز تحلیل سیاسی» (CPA) -اندیشکده‌ای مستقر در دهلی- می‌گوید: «بهاراتیا جاناتا در آندرا پرادش و سایر ایالت‌های جنوبی بسیار نامحبوب است. در واقع، هر کسی که با بهاراتیا جاناتا متحد شود در این انتخابات نتایج بدی خواهد دید.»
«پاراکالا پرابهاکار» اقتصاددان و همسر نیرمالا سیتارامان، وزیر دارایی هند، گفت که انتخابات آینده منعکس‌کننده «شکاف شمال و جنوب» خواهد بود. پرابهاکار از منتقدان دولتی بوده که همسرش یکی از اعضای اصلی آن است. مبارزات بهاراتیا جاناتا در جنوب هند جدید نیست. این منطقه با شاخص‌های توسعه قابل ملاحظه‌تر، از جمله در زمینه آموزش و سلامت، نسبت به شمال، در برابر سیاست‌های دین محور که بطور سنتی مشخصه بهاراتیا جاناتا است، مصون بوده است. برای مثال، در ایالت جنوبی کرالا، نرخ مرگ‌ومیر نوزادان 6مورد از هر 1000تولد است؛ تقریبا برابر با ایالات متحده. از سوی دیگر، این رقم برای ایالت «مادهیا پرادش» تحت حاکمیت بهاراتیا جاناتا 48 است، نرخی مشابه با کشور جنگ‌زده افغانستان. پرابهاکار گفت: این دستاوردهای توسعه نسبی باعث می‌شود که ایدئولوژی هندویی اکثریتی بهاراتیا جاناتا در جنوب کمتر مورد توجه قرار گیرد.
«کیشور چاندرا دئو»، وزیر سابق فدرال -که در ماه فوریه از «حزب تلوگو دسام» (TDP)، یک نیروی منطقه‌ای در ایالت آندرا پرادش، استعفا داد پس از اینکه تصمیم گرفت با بهاراتیا جاناتا در انتخابات2024 متحد شود- با این نگاه موافق است. دئو گفت: «در شمال هند امکان تحکیم مذهبی وجود دارد؛ درحالی‌که در جنوب امکان‌پذیر نیست.» او با اشاره به معبد «رام»، خدای هندو که توسط مودی در ماه ژانویه در شهر «آیودیا» زیارت و تقدیس شد، افزود: «در اینجا، معبد رام مشکلی ندارد.» این معبد بر روی ویرانه‌های مسجد بابری قرن شانزدهمی ساخته شد که توسط فعالان تندرو هندو در دسامبر1992 تخریب شد.
«پالانیول تیاگا راجان»، وزیر فناوری اطلاعات و خدمات دیجیتال تامیل نادو که تا همین اواخر وزیر دارایی این ایالت بود، دیدگاه دئو را تکرار کرد. او می‌گوید: «جنوب دارای سنت همزیستی هماهنگ بین همه ادیان است که قدمت چند صدساله دارد.» راجان به الجزیره گفت که تلاش‌ها برای قطبی‌سازی این جامعه قطعا در جنوب نتیجه معکوس خواهند داشت. به‌رغم مبارزات سنتی مودی و بهاراتیا جاناتا در آنجا، آنها تلاش زیادی برای شکستن این وضعیت در ایالت تامیل نادو داشتند که با 39کرسی، بزرگ‌ترین گروه از نمایندگان پارلمان از جنوب را به مجلس ملی می‌فرستد.
همه مردم تامیل نادو در 19آوریل رای می‌دهند و مودی حداقل 6سفر به این ایالت در پیش از انتخابات داشته است و با استفاده از یک برنامه مبتنی بر هوش مصنوعی سخنرانی هندی او برای مخاطبان به تامیلی ترجمه می‌کند و ظاهرا برای کسب حمایت آنها دست به گریه و زاری هم زد. برخی از نهادهای نظرسنجی‌کننده مستقر در دهلی نو می‌گویند که بهاراتیا جاناتا می‌تواند آرای خود را در تامیل نادو از کمتر از 4درصد در سال2019 به 20درصد افزایش دهد و چند کرسی نیز کسب کند. با این حال، به نظر می‌رسد مودی با توجه به شکاف‌های گسترده قومی- مذهبی، تشدید ناسیونالیسم هندو و سوء‌ظنی که به وی وجود دارد، راه سختی پیش رو دارد.
--> اخبار مرتبط درس‌هایی که از پاندمی کووید آموختیم آمریکا آخرین زرادخانه تسلیحات شیمیایی خود را منهدم می‌کند؟ ادعای توخالی آمریکا علیه روسیه ماشین‌ها را انسان کنید، نه برعکس صادرات گسترده محصولات تک ماکارون