بزرگنمايي:

بازار آریا - ایسنا: در سراسر اعماق سرد اقیانوس‌های جهان شبکه‌ای از کابل‌های چند میلیون دلاری قرار دارد که به اتصالات حیاتی زندگی آنلاین ما تبدیل شده‌اند.
کنسرتی در لندن است؛ کاربری در حال تماشای آن به‌صورت زنده از خانه خود در آتلانتاست. این امکان توسط شبکه‌ای از کابل‌های زیردریایی فراهم می‌شود که روی خطوط سرد و تاریک کف اقیانوس قرار گرفته‌اند و تصاویر و صداها را با سرعت نور از طریق رشته‌های فیبر نوری به نازکی موهای شما اما به طول هزاران کیلومتر، می‌فرستند.
این کابل‌ها که به ضخامت یک شلنگ باغبانی هستند، شگفتی‌های با تکنولوژی بالا هستند. سریع‌ترین کابل، کابل ترانس آتلانتیک به نام امیتیه است که به تازگی تکمیل شده و توسط مایکروسافت، متا و شرکت‌های دیگر، تامین مالی شده است. این کابل می‌تواند 400ترابیت داده در ثانیه را منتقل کند. اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که سرویس گیگابیتی پیشرفته داشته باشید، این کابل 400هزار برابر سریع‌تر از اینترنت پرسرعت خانگی شماست.
با این حال، کابل‌های زیردریایی هم از فناوری پایینی برخوردارند، با قیر پوشانده شده و توسط کشتی‌ها با استفاده از همان فرآیندی کشیده می‌شوند که در دهه1850 برای کشیدن اولین کابل تلگراف بین اقیانوس اطلس استفاده شد. شرکت ساب‌کام (SubCom)، تولیدکننده کابل‌های زیردریایی مستقر در نیوجرسی است که سابق بر این، یک تولیدکننده طناب با کارخانه‌ای در کنار یک بندر در آب‌های عمیق برای بارگیری آسان در کشتی‌ها بود.
اگرچه ارتباطات ماهواره‌ای با سیستم‌های مداری مانند سرویس استارلینک شرکت اسپیس‌ایکس، اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند، کابل‌های زیردریایی محور تجارت و ارتباطات جهانی هستند و بیش از 99درصد از ترافیک بین قاره‌ها را منتقل می‌کنند. شرکت تحلیلی تله‌جئوگرافی (TeleGeography) که این کسب‌وکار را رصد می‌کند، از 552کابل زیردریایی موجود و برنامه‌ریزی‌شده را شناسایی کرده است و با گسترش اینترنت به هر نقطه از جهان و هر گوشه از زندگی ما، تعداد بیشتری از این کابل‌ها، در راه هستند.
غول‌های فناوری مانند متا، مایکروسافت، آمازون و گوگل به‌طور فزاینده، سیستم عصبی اینترنت را اداره می‌کنند.
آلن مولدین، تحلیلگر تله‌جئوگرافی می‌گوید: کل شبکه کابل‌های زیردریایی، مایه حیات اقتصاد است. این گونه است که ما ایمیل‌ها را ارسال کرده و تماس‌های تلفنی و ویدئوهای یوتیوب و تراکنش‌های مالی را دریافت می‌کنیم. دو سوم ترافیک اینترنت مربوط به این شرکت‌ها است.
بر اساس گزارش سی‌نت، به گفته دیوید کوگلن، مدیرعامل ساب کام، تقاضای داده کابل زیردریایی غول‌های فناوری، 45 تا 60درصد در سال افزایش می‌یابد. رشد اساسی آنها کاملا خیره‌کننده است.
تقاضای داده‌های این غول‌های فناوری فقط بر اساس نیازهای محتوایی خودشان، مانند عکس‌های اینستاگرام و ویدئوهای یوتیوب که در سراسر جهان مشاهده می‌شوند، هدایت نمی‌شود. این شرکت‌ها همچنین اغلب کسب‌وکارهای رایانش ابری، مانند خدمات وب‌آمازون و مایکروسافت آزور را که زیربنای عملیات جهانی میلیون‌ها کسب‌وکار هستند، اداره می‌کنند.
اولین کابل‌های زیردریایی، مسیرهای ارتباطی اصلی مانند لندن به نیویورک را به هم متصل کردند. این مسیرها همچنان حیاتی هستند؛ اما مسیرهای جدیدتر، اینترنت پرسرعت را به مناطق دوردست نظیر ساحل غربی گرین‌لند، جزیره آتش‌فشانی سنت هلنا در غرب آفریقا، منتهی‌الیه جنوبی شیلی، کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام و شهر 8هزار نفری سیتکای آلاسکا بردند.
همه این‌ها بخشی از تحول تدریجی ارتباطات زیردریایی است که زمانی کابل‌ها، چند مرکز شهری اولویت‌دار را به هم متصل می‌کردند؛ اما اکنون به شبکه‌ای سراسری تبدیل شده‌اند. به عبارت دیگر، با وجود هزینه‌های بالا و فناوری‌های عجیب و خاص، کابل‌های زیردریایی، شبیه بقیه اینترنت می‌شوند.
اما ازآنجاکه ترافیک اینترنت بیشتر از کابل‌های زیردریایی عبور می‌کند، دلیلی برای نگرانی درباره آنها وجود دارد. انفجار خرابکارانه که سال گذشته، در خطوط لوله گازی زیردریایی نورد استریم 1 و 2 روسیه روی داد، از نظر لجستیکی بسیار دشوارتر از قطع کردن کابل اینترنت به ضخامت یک انگشت دست بود. تایوان 27 اتصال کابلی زیردریایی دارد که ارتش چین ممکن است آنها را به‌عنوان اهداف وسوسه‌انگیز برای حمله ببیند.
ریسک‌ها جدی هستند؛ عملکرد اینترنت ویتنام به‌دلیل قطعی هر 5کابل آن در ماه‌های نخست سال2023 آسیب دید و انفجار آتش‌فشانی در جزیره تونگا، بسیاری از ارتباطات را هفته‌ها قطع کرد؛ اما این ریسک‌ها، تحت‌الشعاع مزایای بسیار واقعی از اقتصاد کلان گرفته تا مزایای شخصی قرار می‌گیرند. این شبکه با سرعت‌های سریع‌تر و افزایش کابل‌های جدید که شبکه را فراتر از 870هزار مایل مسیرهای امروزی گسترش می‌دهد، قابل اعتمادتر و توانمندتر می‌شود.
چرا کابل‌های زیردریایی به همه جا می‌رسند؟
غول‌های فناوری در ابتدا با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دیگران شروع کردند؛ اما اکنون کابل‌های زیردریایی خود را می‌سازند که نتیجه آن، ساخت کابل عظیم بوده است. طبق پیش‌بینی تله‌جئوگرافی، 10میلیارد دلار برای پروژه‌های کابل‌های زیردریایی جدید از سال 2023 تا 2025 در سراسر جهان هزینه خواهد شد.
کابل‌های متعلق به گوگل که قبلا ساخته شده‌اند شامل کوری، دونانت، اکویانو، فیرمینا و گریس هاپر هستند و دو کابل اقیانوس آرام دیگر هم در راه هستند. کابل‌ها ارزان نیستند. نصب یک کابل ترانس آتلانتیک، حدود 250 تا 300میلیون دلار هزینه دارد.
کابل‌ها حیاتی هستند؛ اگر یک منطقه آزور مایکروسافت از کار بیفتد، دیتاسنتر یک منطقه دیگر آنلاین می‌شود تا تضمین کند که داده‌ها و خدمات مشتریان، همچنان قابل دسترس خواهد بود. در آمریکا و اروپا، کابل‌های زمینی، عمده این بار را بر دوش می‌کشند؛ اما در آسیای جنوب شرقی، کابل‌های زیردریایی غالب هستند.
فناوری جدید کابل زیر دریا سریع‌تر
کابل‌های جدید امروزی، از 16جفت فیبر استفاده می‌کنند؛ اما کابل جدیدی که شرکت NTT بین آمریکا و ژاپن می‌سازد، از 20 جفت فیبر برای رسیدن به 350گیگابیت بر ثانیه استفاده می‌کند. غول فناوری ژاپنی NEC، از 24جفت فیبر برای رسیدن به این سرعت در کابل ترانس آتلانتیک خود به ظرفیت 500ترابیت بر ثانیه یا نیم پتابیت در ثانیه استفاده می‌کند.
کابل‌های ترانس پسیفیک، تاخیری در حدود 80میلی ثانیه دارند. کاهش تاخیر برای تعاملات رایانه‌ای حساس به زمان مانند تراکنش‌های مالی مهم است. مایکروسافت همچنین به فیبرهای توخالی برای خطوط فیبر نوری با مسافت کوتاه‌تر علاقه‌مند است؛ زیرا تاخیر کمتر به‌طور موثری، دیتاسنترها را به یکدیگر نزدیک می‌کند تا در صورت خرابی، احیای سریع‌تری داشته باشند.
همچنین فیبرهایی با چندین هسته انتقال داده در داخل به جای تنها یک هسته استفاده می‌شوند. بخشی از کابل TPU گوگل از فیبرهای دو هسته‌ای استفاده می‌کند؛ اما این تنها قدم اول است. شرکت فیبر نوری OFS، فیبر نوری چهار هسته‌ای را اعلام کرد و مسیری را به رسیدن به ظرفیت پنج پتابیت بر ثانیه کابل زیر دریایی می‌بیند که 20برابر بیشتر از کابل‌های جدید امروزی است.
--> اخبار مرتبط ژئوپلیتیک شبکه کابل‌های زیردریایی اینترنت